Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
- Ahmed Arif
°°°Senden Sonra Ben°°°
Senden sonra deprem oldu, savaş çıktı, saçlarıma beyazlar doldu sen yokken, her köşe başında yokluğun çıktı karşıma, siren seslerinde bile seni aradım, mevsimler değişti, iklimlere bir haller oldu, her yağmurda sana ait kokular süründüm, ayak izlerinde aradım kendimi, sen hala yoksun...
Yokluğunun Ertesi
Ne haltlar karıştırdım
Yokluğunda bir bilsen
Bir bardak çay yanımda
Ve ağrı kesiciler…
Aynı yerde oturdum
Saatlerce günlerce
Ve Hayalini kurdum
Lise Yılları, Yarım Simit, Yarım Kalan Namaz...
Sabah ofise gelince çalışan arkadaşlarımızın birisinin masasındaki yarım simidi görünce aklıma geldi lise anıları. Yarım simitle lise anısı mı olurmuş demeyin ha, nele neler. Anlatayım efendim.
1990’lı yılların ilk yarısına denk gelir benim lisede okuduğum yıllar. ( O zaman doğan çocuklar şimdi otuzuna gidiyor ya, amanın! ) Ordu’da Teknik
Uzaklarda bir ada
Boydan boya kumsal
Bolca mavisinden gökyüzünün
Hafif dalgalı deniz
Martılar
Tropik ağaçlar
Derken, sensizlik olmalı
Hiç olmadığın kadar
Birikmeli en güzel ayrıntılar
Yokluğun, ben, yalnızlık
Zaman duracaksa orda durmalı…
10.09.2021 
Abdulrahim Arslan
Öyle güzel cümleler yazıyorsun ki
Yokluğun bile ayrı bi kıymetli...
