Seni sana anlatabilsem Mete
Haydi, Mehlikal Bir idam mahkûmunun son isteğini yerine getir ve bana kahramanlık masalları anlat! Çok şey mi istedim senden? İçinde mağlubiyet olan, gözyaşı, acı, hatta yokluk olanı İnkılap bekleyen hayatları anlat mesela! Ya da benim perişan halimi...
Bana Alparslan'ı değil Romen Diyojen'i anlat. O mağlup ordusuyla düştüğü perişan durumu. Fatih'i değil Yıldırım Beyazıt'ı anlat. Timur'un karşısında aldığı mağlubiyet sonrası beraberinde götürülürken içinde bulunduğu psikolojiyi anlat! Galip komutanları zaten herkes biliyor! Alparslan'ın Anadolu'ya girişini, Fatih'in İstanbul'u fethini!
Galip insanları da... Peki ya mağluplar... Mağluplar ne olacak?
İnsan değil bir yağmacı soyu bu
Eti geçti, duydun mu?
Bıçak kemikte.
Duymadınsa duy artık
behey Allah’ın kulu,
bıçak kemikte.
Duy da silkin n’olursun
bu ne biçim uyku bu.
Bıçak kemikte
Sayfa 75 - Bilgi yayınevi, 3. Basım, 2020
Ben kimim? Nereden geldim, nereye gidiyorum? Bu gidişin sonu nereye varacak? Ölüm yokluk mudur? Öldükten sonra hayat var mı? Varsa ben nerede olacağım? Beni kim var etti? Var edene karşı bir sorumluluğum var mı? Bu sorulara cevabımız varsa gerisi kolaydır. Asıl sorun bizim kulaktan dolma Müslüman oluşumuzda. Müslümanlığı anne babamızdan hazır bulduk. Yukarıdaki soruların sancısını çekmedik. Ailemizin bize anlattığı veya okullarda din derslerinde duyduklarımızla yetindik. Halbuki biz iman ettiğimiz kitabı okuyup ona göre hayatımızı yaşamamız gerekiyordu. Yeni Müslüman olan gayrimüslimlerin ilk yaptıkları, iman ettikleri kitabımız Kur'an'ı Kerim'in tercümesini okumaları oluyor. İman ettikleri Peygamberimizin(sav) hayatını ve hadis-i şeriflerini okuyorlar ve ona göre hayatlarını planlıyorlar. Bizde öyle mi? Bir ömür geçiyor, Rabbim benim nasıl kul olmamı istiyor, diyerek kitabımızı anlama gayretine giremeyebiliyoruz.
"Sözkonusu iyi huylular ve kötü huylular olduğunda durum iyi veya kötü meselesi değildir. İyi huylular insanların onlara sunduğu deneyimlere arzular. Sevmek. Hissetmek. Nefret etmek. Seçimin gücü ve sonuçları. Lüks. Varlık. Yokluk. Açlık. Hepsini istiyorlar. Kötü huylularsa eski yöntemleri istiyorum. Yalnızlık. Doğaya bağlanmak. İçgüdü."
..ayşe
ben sende kayıp ruhum belki eksik çocukluğum belki de kaçak kelimelerimi buldum
sen dünyaların yaratımından önce sen ruhların süzülüşünde süzülen sen bahtların tanrıçası sen her satırın yazanı çizeni sen gizli gizemli her sırrın sahibi
varlığın varlık yokluğun yokluk
iki çizgi arasındaki büyük sonsuzluksun
"Öyleyse Tanrı'nın olmadığını mı düşünüyorsunuz?"
"Hayır, büyük olasılıkla bir tane var."
"Öyleyse niye?"
"Fakat farklı insanlara farklı gösteriyor kendini. Modernlik öncesi çağlarda kendini, bu kitaplarda tarif edilen biçimde gösteriyordu. Şimdi ise..."
"Şimdi nasıl gösteriyor kendini?"
"Kendini yokluk şeklinde gösteriyor; sanki hiç yokmuş gibi."
Sayfa 232Kitabı okuyor
İnsanı bulmadan hiçbir şey bulunamaz, insan da ruhtan, yokluktan başka bir şey değildir. Çünkü asıl varlığını maddesi taşımaz, maddesini kavrayan yokluk taşır. Yokluk... Yani RUH...
Sayfa 180Kitabı okuyor
Kara toprak neleri örtmez! Yokluk içinde neler kaybolmaz.
Âdem ile Havva'nın cennetten kovuluşu bir hikâyeyi değil, insan oluşun anlamını anlatır. Konu geçmiş zamanla değil kişinin gerçekliği ile ilgili. Yasak elma yani dışta olan, benim olmayanı görünür kılar. Bu haliyle yasak olan dışta olandır. Yokluk bana yasak! Zihnim ve ruhumla bölünüyorum kendime. Âdem ve Havva benim oluşum ve olmayışımdır. "Ben" kovulmuş olduğum yerdir. Kaburgamda kırılarak var ediyorum kendimi. Olmayışım kadar varım. Ben kendinden kovulmuş olanım!
Çünkü gördüm ki, cins atlar, şahane arabalar, çil çil altınlarla dolup taşan kasalar ve yüksek soyluluk, bunların hiç biri ya da topu birden, yokluk yoksunluk içinde kıvranarak sabırla sizi bekleyen genç bir adamın sevgi dolu bir tek bakışına bile değmiyor.
Korkunç Yaratılış'ın öncesindeki dinlendirici ve sakin kaosun, veya daha da tatlısı, zihinsel yokluk kaosunun miadı nasıl da dolmuştur!
Sayfa 100 - Metis Yayınları | 12.Baskı 2023Kitabı okuyor
Eti geçti, duydun mu?
Bıçak kemikte.
Duymadınsa duy artık behey Allah’ın kulu, bıçak kemikte.
Duy da silkin n’olursun bu ne biçim uyku bu. Bıçak kemikte
Verilmemiş alınmış hep, yük vurulmuş dağlar gibi – insanlık bu mu?
Çalıyor sömürünün imdat çanları, kımılda da kurtar şu onurunu bıçak kemikte.
Topraksa paylaşılmış kıyılarsa yağmalanmış, umut hacizde, ya bu neyin puştluğu bu sana yokluk sana yasak sana dam insan değil – hâşâ – bir yağmacı soyu bu, bıçak kemikte. Üretensin yaratansın yürütensin dağları, bakma öyle kilit kilit, duvar duvar.
Yetsin artık bu susku bıçak kemikte.
Anasın boynun bükük babasın kolun kırık oğullar kan içinde.
Kaldır artık başını
'kalsın benim dâvam dîvana kalsın' demiş ozan.
O dîvan sensin artık bıçak kemikte.
Hasan Hüseyin Korkmazgil
Tohumlar Tuz İçinde