Dert çekme boşuna, hep gül de yaşa;
Zulüm yolunda hakkı bul da yaşa;
Sonu yokluk madem bu dünyamızın
Yok bil kendini, özgür ol da yaşa.
Savsak, açgözlü ve kötü ahlaklı hükümdarlar, insanların felaketlerinin gerçek nedenleridir. Sürüp giden yararsız ve haksız savaşlar, yeryüzünü insansızlaştırır, halksız bırakır. Açgözlü ve zorba hükümetler, doğanın insana sunduğu zenginlikleri yok eder. Sarayların ve mabeyinlerin açkurtluğu tarıma durgunluk verir, sanayiyi söndürür; kıtlık, yokluk, bulaşıcı hastalıklar, yoksulluklar doğurur.
Sayfa 249 - Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Her şeyin gerçekten de bir boşluk olmasını dilediğim o evre bura. Geçmiş ve gelecek kelimelerinin hatta anın bile olmadığı bir yokluk umudu..
Hayatı, İnancı ve Düşünce Oluşumu Savaşı
Şu yok, bu yok, hiç bir şey yoktur. Üstelik yok der bir ses bile yoktur. Ortalığı öylesine bir yokluk kaplamıştır.
Niçin yanar içinde dert ve yokluk alevi,
Oysa dış duvarların süslü boyalı böyle?
Sayfa 146 - PDFKitabı okudu
… +262
Zehir*
Çocukken haftalar bana asırdı;
Derken saat oldu, derken saniye...
İlk düşünce, beni yokluk ısırdı:
Sonum yokluk olsa bu varlık niye?
Yokluk, sen de yoksun, bir var bir yoksun!
İnsanoğlu kendi varından yoksun...
Gelsin beni yokluk akrebi soksun!
Bir zehir ki, hayat özü faniye... (Mayıs 1983)
*Son şiiri...
Sayfa 310 - büyük doğu yayınlarıKitabı okudu
