. . .
ŞİİR-MİİR
K/aralamalar
(Not: Mükerrer kayıtlar, sâir hata ve düzenlemeler bir ara yapılacaktır inşallah, diyelim... Bu hususta okurlardan özür dileriz...)
İsimsiz.
E-book olarak okumak İsterseniz.
drive.google.com/file/d/1upa9t7o...
Her son yeni bir başlangıca gebedir. Bitmek; kimine göre bir son, başkasına göre yeniden doğuştur. Her şeyin sonu olduğu gibi bununda bir sonu vardır. Geç olsa da öğrendim artık. Şimdi baktığımda geride ne bırakabiliyorum ve siz
Karşında koca bir deniz var. Gitmen gereken yol bu. Sonunu göremediğin gibi dibini de göremiyorsun. Belirsizlik seni orada öylece tutuyor. O suya atlamaya korkuyorsun. Ancak nasıl bilebilirsin derinliği atlamadan? Uzunluğu hesap ederken, kulaç atmazsan mesafeyi nasıl katedeceksin? O derinlik ve o mesafe sana öğretecek yaşamayı. Başka hiçbir şey değil. Boğulduğunu sandığın anda almayı öğreneceğin nefes olacak yaşamak.
Öykü Otobüsü - 1
Öykü Otobüsü: #32743786
Yolcu listesi: i.hizliresim.com/g6GR0O.jpg
Bağlantılı öyküler : #33861382 - #32867531
Yine bir yolculuk macerası hadi bakalım, otobüs perona ne zaman girecek acaba.
16 saat!! Hatta 16.5 saat!! O kadar saat yolculuk nasıl bitecek bilmem ki. Otobüs
8. Hikaye Tamamlama Etkinliği
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma