"Bizden yüz, iki yüz yıl sonra yaşayacak olanlar, kendileri için yollar açtıklarımız bizi hayırla anacaklar mı acaba? Yok dadı, anmayacaklar!
İnsanlar anmazsa, Tanrı anar."
Sen olmasan benim varlığımdan ne çıkar
Ama sen yoksun işte
Bense bütün insanlar gibi ha varım ha yoğum
Yine sana çıkıyor bütün yollar
Yine bütün iki kere ikiler dört ediyor
Dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum.
Nick öğretmeninin verdiği ödevi araştırırken öğrendiği bilgilerden etkilenerek, kelimelerin kaynakları madem insanlar o zaman ben de nesnelere ne istersem onu diyebilirim diye düşünmeye başlar. Bir gün sınıfta arkadaşından kalem isterken kaleme "Findel" der. Yıllar sonra Nick kazandıkları ile zengin bir iş adamı olur. Onun bu hale gelmesine sebep olan ilkokul öğretmenine hediye olarak altın bir kalem yollar. Kalemin yanında bir de not yazar. "Bu nesne, sahibi tarafından istediği gibi isimlendirilebilir." Ayrıca bazı şeylerin her zaman göründüğü gibi olmadığını fark ettirirken, bir yandan da öğretmenlerin öğrencilerinin hayatındaki yerinin ne kadar önemli olduğunu göstermektedir.
Bunun Adı FindelAndrew Clements · Günışığı Kitaplığı · 20212,079 okunma
Ne azap, ne sitem bu yalnızlıktan,
Kime ne, aşılmaz duvar bendedir,
Süslenmiş gemiler geçse açıktan,
Sanırım gittiği diyar bendedir.
Yaram var, havanlar dövemez merhem;
Yüküm var, bulamaz pazarlar dirhem.
Ne çıkar, bir yola düşmemiş gölgem;
Yollar ki, Allah'a çıkar, bendedir.
Sayfanın yararlı yanı onu çevirdiğindedir, ardında kitabın tüm sayfalarını zorlayan, darmadağın eden yaşam vardır. Kalemi iten güç, o seni yollar boyunca koşturan zevktir.