Unutmadığım çocukluk anılarımdan biridir; yıllarca çamur deryası olup hiç el atılmayan yollar bir devlet büyüğü ziyaret edeceği zaman hemen asfaltlanırdı. Özet şu; biz insana “insan” olduğu için değil, gücü kadar değer veriyoruz.
Sayfa 89Kitabı okudu
Filistin
Ne cinayet işledik ki
annem, iki kere ölelim
Biri hayatta, diğeri ölümde
Annem...Annem benim
Yazdığın şu mektuplar kime?
Var mı onları götürecek olan posta?
Tıkandı yollar... Kara, deniz, hava...
/Mahmud Derviş
İnsanın bildiği en zorlu yollar hiç bilmediği en kolay yollardan daha çekicidir.
Sayfa 96Kitabı okudu
Yakınlardaki caminin hoparlöründen;
Kırılanı onaran Allah'a andolsun
Döneceğim sana evim
Din adına Filistin'e andolsun, kaçacak kalleş düşman
Yollar yürüdük
Zorlukların üstüne üstüne gittik
Sınırları aştık
Nice dikenlisini
Acı dolu yollardan geçip geleceğim sana evim Döneceğim sana evim" marşı yükseliyordu.
Sayfa 283 - Ekin Yayınları
Kadına bir mefkûre lazım.
— Bundan sonra ben ne yapabilirim Cevat Bey? Neye inanayım? Erkeğe mi? Aşka mı? Evlenmeye mi?
Cevat düşündü: İnanmak buhranı.
Melihanın romanı, kadının bugün geçirdiği inanmak buhranının tarihidir.
Yollar meselesi.
Meliha’ya ve kadına bir mefkûre lazım.
“Biraz sabır... dedi Cevat.
— Ne için? Kim için?
— İzzet-i nefis.
Sayfa 212 - Mefkûre:Ülkü ; İzzet-i nefis: Öz saygı
Yollar Dönüşe Gider
Gerçek bir yaşam öyküsü ancak bu kadar güzel anlatabilirdi.Şiirleri ve şiir kitapları ile tanınan Nurullah Genç yazmış olduğu bu romanla sade ve açık bir dil ile adeta okuru yaşatıyor kitabın içinde.Ve Bekir Ağa savaşı esareti ölümü hasreti ve aşkı en çok da memleketine olan özlemin yüreğinde ziyaret dağı gibi yükselen insan.Yaşadığı esaret yıllarında bile yüksek imanı ve inancı ile rusların da sevgisini ve güvenini kazanıyor.Yollar sonunda dönüşe varıyor ama Bekir ağa öyle bir etki bırakıyor ki ondan ayrılan Ruslar bile gözyaşı içinde kalıyor.Hasılı bir değil birden çok duygunun yaşanmışlığın hikayesidir.Mutlaka okunmasını öneririm Allaha emanet olun. 
Yollar Dönüşe Gider 
Nurullah Genç
Söyle bana hindiba
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yarim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedi tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir kara delikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar
Boşuna
Sen yoksun
Boşuna yağıyor yağmur
Birlikte ıslanmayacağız ki
Boşuna bu nehir
Çırpınıp pırpırlanması
Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki
Uzar uzar gider
Boşuna yorulur yollar
Birlikte yürüyemiyeceğizki
Özlemlerde ayrılıklar da boşuna
Öyle uzaklardayız
Birlikte ağlayamayacağız ki
Seviyorum seni boşuna
Boşuna yaşıyorum
Yaşamı Bölüşemiyeceğiz ki
Biliyorum Sana Giden
Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
...
