"......Bu devirde cemaatlerin çoğu cahil kaldılar. İnsanlara, götüremeyeceği
zikirler, virdler yüklediler. İnsanlar da bu yükün altında
ezilirken, ilim öğrenmeye vakitleri kalmadı. Oysa bir insan;
kalben bir defa “Allah” derse, Allahü Teâlâ o anda “lebbeyk kulum!
Ben geldim” der. Yani, “ben sendeyim, senin varlığındayım”
buyurur.