BEYAZ GEMİ.... Kitap yorumu yapmaktan çok hoslanmıyorum aslında ama yine de bir şeyler yazmaya çalışacağım. Sonunu baştan tahmin ettiğim bir hikaye oldu malesef ve hep hüzünle okudum. Çocukken benim de Çocuğunkine benzer bir hayal dünyam vardı. Eşyalarla özel bağlar kurardım. Liseye başladığımda bile öyle çok hayal kurardım ve öyle çok kahramanım vardı ki zihnimde her gün biri beni kanatlarına alır ve götürürdü. Çoğu zaman normal olmadığımı düşünürdüm. Tahmin edersiniz benim çocukluğumda buruk ve yalnızdı. Sonra büyüdükçe hayal kurmayı bıraktım. Gerçeklerle mücadele etmek için hayallerden kurtulmak gerekiyordu çünkü. Ama simdi hayallerimi ve kahramanlarımı çok özlüyorum ve cok ihtiyaç duyuyorum. Hayallerinden vazgeçmek mi, balık olmak mı? Belki de balık olmak. Bilmiyorum...
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.