İrandakiler Rumiye ait parçaları seslendirip bıraktığı eserleri yeniden tasvir ederken. Bizimkiler adamı taşlıyor, kimisine göre yobaz bir dindar, kimisince şair ve sapık. Çok tuhaf gerçekten çok tuhaf.
İran ya da Arap geleneklerini bir kenara bırakalım. Konu Mesnevi ve içinde geçen alıntılar. Bir tane de yok bu çeşitte alıntılardan. Pek çok çeşitte var, yukarıdan yazan “Hak sözü” kısmı ise gayet net.
İran geleneklerini hiç de bir kenara bırakamam, Rumi için İrana ait diyenler pekala onu yaşatıyorken, hiç de bir kenara bırakılacak biri değil şahsi olarak.
Allah insana ruh üfledi, ve üflediği kendinden bir parçaydı. Can, canan olandan geldiyse can içinde canan olmalı düşüncesi o dönemde çok popülerdi, Mevlana ve sonrasında devam eden bir çok şair de bunu kullandı, bu bir nevi edebiyat.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.