Yorum

K. isimli okurun asıl gönderisini gör
İclâl okurunun profil resmi
Ben de "seçici sosyallik"ten yanayım :) . Kimin yanında nerede sosyal olacağımı ben seçmeliyim sanki. Diğer türlü yapmacık gülümsemeler, zoraki nezaket, saçma bir muhabbet gibi geliyor. Yalnızlıklardan bahsedince aklıma geldi. Geçenlerde bir video izlemiştim insanlığın en çok etkileşimde ve iletişimde olduğu çağdayız ama buna rağmen yalnızlık duygusu da en çok bu zamanda. Manidar mı? Belki de değil. Çünkü bunun içinde yaşıyoruz zaten. İnsan ilişkileri birçok insanın ihtiyacı ama aynı zamanda korkusu, çekincesi, tedirginliği. Çok güzel sorgulatan ve düşündüren bir incelemeydi Kübra eline sağlık. Zaten bu kitap sen geçenlerde bahsettiğinden beri listemde inceleme de merakımı iyice artırdı:) ama bir şey soracağım iyi hissetmek cidden insanın görevi midir yani öyleyse bile bunu bir "görev" olarak görürse iyi hissedebilir mi?
K. okurunun profil resmi
Bizim toplulumuzda insanlar birbirlerine karşı ne mesafede duracaklarını bilmediklerinden, gereksiz yakınlaşmalara girip ışık hızında uzaklaşmalar yaşayarak samimiyeti laçkalığa dönüştürüyorlar. Halbuki zamanla yakınlaşmalar olsa, işte o sosyal seçicilik dediğin kaliteli yakınlıklar kurulur ve bir diğeriyle kurulmamış yakınlık da soğukluk olarak isimlendirilmez. Bu yüzden bence seçilmiş yalnızlık güzellemesi ya da her yerde gördüğümüz haliyle yalnızlık özleminin altı çiziliyor. Çünkü herkes birbirinin hayatına "boş kalabalık" yapıyor. Ama asıl sızı gerçek sohbetlere duyulan özlemden kaynaklanıyor. İyi hissetmek... İnançlı bir insan için kendi canı da Allah'ın emanetidir, bu yüzden herkes elinden geldiğince kendine iyi davranmalı, iyi bakmalı, nefse zulüm haramdır. Tabi bunu anlamayacak insanlar çıkabilir, biraz açmak gerek; insan kendine değer vermezse, kendisinin dahi değer vermediğine el niye değer versin, diyerek noktayı koyayım. Birbiriyle çeliştiğini düşünmüyorum, bir başkası için yeri geldiğinde elini taşın altına koyabilmek, bir tebessümle dahi olsa iyi hissettirmek de bir görevdir. İşte özgüven dediğimiz belki de bu. Bir insana iyilik yapmaktan korkmayan, güçlü hissedendir. Gücünü sevgiden, merhametten, saygıdan alır. Sorularını yanıtlayabildiysem ne mutlu bana. Değerli katkın için teşekkür ederim İclal. :) 💛
İclâl okurunun profil resmi
Zaten insan dediğin de iyi hissettirmenin, iyi hissetmekle buluştuğu o denge noktasını ve ortamını bulduğunda huzura kavuşuyor belki de. Ben teşekkür ederim Kübra <3
You need to log in to be able to comment.