Çok süper olmuş bir dünya başka pencereden aklın harman olduğu yerden gelen bir inceleme. Bir de şey demek istiyorum. Bence yazar yaratmak için acı çekmiyor. Acı çektiği için yazıyor. Ee diyebilirsiniz herkes acı çekiyor herkes neden yazmıyor? Herkesin farklı karakteri olması sebebiyle herkesin yaratısı eseri fsrklı oluyor. Herkes kendi bildiği delikten akıyor. Ama Fuzuli reisin aklıyla divan edebiyatı kasmak için aşkına kavuşmak yerine çilesinde edebiyat yapar tarihr adımı yazdırırım diyenlerde bar mı var. Ohaa kendi kendimi çürüttüm. Ama bilmiyorum planlı bir eser olur o zaman ortaya konan o da niyeyse bir soğuk geliyor. Velhasıl kelam insan bu ne yapacağı belli olmaz ikisini de yapar beklerim bu insanoğlundan her şeyi :P
Acı çektiği için yazıyor değil de acı, sanatı doğuruyor desek bence biraz daha güzel olur Howl ne dersin :) Kendimde de fark ettim bunu bu aralar, eskiden daha yıkık derbeder bir insan iken (sebebi bende kalsın) şimdi pek bir mutlu zamanlardan geçiyorum. Bunun yan etkisi olarak bakıyorum da eskiden yazdığım, çoğunlukla içimi döktüğüm kendi kendimle konuştuğum(benim şizofrenim de bu) ama bazen de güzel bir şeyler karaladığım günler geride kalmış. Beğendiğim kitapları kendime yorumladığım ajandam bile bomboş ne zamandır. Buna dayanarak diyorum ki mutluluk yazılmak değil de yaşanmak ister. Hem de en derinden yaşanmak. Ama acı, yazılmak ve de yaratmak ister. En güzel çiçekler gübrenin içinden çıkar, en güzel kitaplar kaybolmuş ruhlardan kaleme dökülür. Bilmem çok şey mi söylüyorum ama düşündüklerim bunlar. Aklın harman olduğu yerden gelen güzel yorumun için teşekkürler dostum. Var ol :)
İnanır mısın bu cümlenin aynısını kurmuşluğum var. Bana niye hep karamsar şiirler yazıyorsun dediklerinde mutluluğumu niyr yazayım gider yaşarım demiştim. Aynen öyle acı sanatı doğuruyor. Mutluluğun daim olsun :D
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.