“Beni farketmesin diye şemsiyemi açtım ama nafile, fatketmişti beni ve bende ki tuhaflığı.” Anladın di mi? Ya da noktalama işaretlerinin sihrine başvurmalıydın. “Beni fark etmesin diye şemsiyemi açtım. Ama nafile. Fark etmişti beni ve bendeki tuhaflığı.” (Yazım hatalarını da düzelttim bu arada) Diyalog olsa daha bir renklenebilirdi. Madem yok, bu öykü konuşma tırnağı istemez.
"Mevlana için Şems ne ise, sen de benim o idin. " bir bu cümlen tekliyor biraz. Gerisini sana bıraktım :))
Bana göre öykü dört dörtlük. Gerilim var. Anlatım acayip samimi. En önemlisi mizah var. Bir sırrı var öykünün ve sonuna dek güzel saklanmış. Demek ki ilk ismi, her neyse artık, bu sırrı ifşa etmiş. )). Mezarlık ziyareti miydi adı? )) Yuh, ihtiyar moruk, teneşir paklar seni diye okudum bir müddet. Finalde hem sırrını öğrendik hem duygulandık. Kahraman bir anda cana yakın bir dosta dönüştü.
Belki bu tür öykülerin sevmeyeni de vardır. Gayet doğal. Ama, bir gerçek öykü iskeleti var dolu dolu.
Uzun cümlelerin hiç anlamı yok. Parçalayıp yerlerini değiştirerek daha dinamik bir anlatım yapmak kolay. Üstelik ilavelerle rahatlıkla daha “modern” bir anlatıma sokulabilir. Felsefi sorgulamalar ilave edilebilir. Kaldı ki buna ihtiyacı da yok. Hayatın bir çok köşesini süpürüp getirmiş önümüze. Siyasal hayatı bile dürtmüşsün. Ama dediğim gibi, bir öykü nasıl olmalının iskeleti var burada.
Öykü, o an aklına gelen duygusal kelimeleri sıralamak ya da yazayım diye oturduğun halini kaleme almak değildir. Eğer bir kurmaca ise öykü, kurmak gerekir. Bir kurgusunun olması gerekir.
İlk yazdığını sakla, oynama üstünde. Kopyasını da 1 ay elleme. Sonra başla deformasyonlarına. Bak bakalım, ne kılıklara sokmuşsun. Kelime seçimlerin fevkalade. Metaforlar dengeli.
Üstelik A.H.Tanpınar’ın şiir de çok yakışmış. Madem öyle, ben de merhum Halil Karaduman’dan dinleteyim Leyla’yı. Bestekarı da kendisidir.
youtube.com/watch?v=NEIl39F...
Kalemine sağlık
İlk başlığı Makberle Hasbihal idi. Erhan Bey, spoiler olduğunu söyleyince Makber'i yok ettim :)
Emek verip bu kadar uzun ve açıklayıcı bir yorum yaptığınız için çok teşekkür ederim Metin Hocam. Anlatım bozukluğu olan yerleri okurken, bana çok akıcı geliyordu. Ben yazdığım için bana öyle geliyormuş demek ki. :)) Bundan sonra daha dikkatli edeceğim.
Mevlana ve Şems göndermesini severek yapmıştım hâlbuki. Beğenmemiş olmanız üzdü. :)
Çöl ahusu göndermesini yakalamışsınız tebrik ederim. :) Öneri ve övgüleriniz için de ayrıca teşekkür ederim. Sağolunuz...
Anlatım bozukluklarını bir hafta sonra kendin de görürdün zaten. Yazarken, kurmaca aklımızda ya, eksikleri beyin tamamladığı için göremiyoruz. Cemi cümle yazanların sorunu. Editörler-redaktörler bunun için var.
Bak ya! Beğenmez olur muyum, beğendim elbette. "Mevlana için Şems ne ise, sen de benim o idin. " Cümle bozuk ayol.
Şimdi siz söyleyince baktım, "için" kelimesini yazmayı unutmuşum. Orası, "Mevlana için Şems ne ise, sen de benim için o idin." olacak. Kelime atlamışım. Dediğiniz gibi beyin eksik kısımları tamamladığı için göz, hataları görmüyor.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.