Ben bu kitabın incelemesini yazmayı çok istemiştim ama kafamdakini yansıtmak çok zor gelmişti bana. Anlam veremediğim bazı şeyleri bu kitap sayesinde temellendirebilmiştim. Öne sürdüğü ''kendiliğe ihanet'' kuramı gerçekten çok vurucu bence. İnsanlığın içine düştüğü çıkmaz henüz çok küçükken başlıyor ve bu o kadar evrensel bir hata ki insanlığın iyileşmesi gerçekten çok zor. Çünkü her çocuk gerçek anlamda onulmaz yaralarla büyüyor. O öfke patlamalarının yönünü anlattığı bölüm de çok ilgimi çekmişti. Her kim, kişiye kendine ihanet ettiği gerçeğini hatırlatırsa, ona karşı müthiş bir öfke duyuluyor. Mesela itaatkar bir toplumda her kim itaat etmiyorsa, özgürce yaşayabiliyorsa o hemen öfkenin odağı haline geliyor. Nietzsche Zerdüşt'te şöyle diyordu: ''Halkın, köpeklerin kurttan nefret etmeleri gibi nefret ettiği kimseye gelince, o özgür tindir, zincirlerin düşmanıdır, tapmayandır, ormanlarda yaşayandır.'' Bu bilgiler sayesinde paralel okumalar da çok daha anlamlı hale geliyor. Uzun oldu ama hem kitap çok güzel hem de incelemen çok çok güzel olunca ben de saldım kendimi. Kıymetli kalemine sağlık Mustafa hocam. :)
Hiç de uzun olmamış keşke sen de inceleme yazsaymışsın. Ben de tam olarak anladığımı anlatabildiğimi sanmıyorum. Kitabı okuyanların daha kolay anlayacağı bir inceleme oldu belki.
"Her kim kendine ihanet gerçeğini hatırlatırsa ona karşı öfke duyuluyor" Çok haklısın. Birçoğumuz da bunu hatırlamayarak yaşıyoruz. Fark ettiğimizde ise Gruen'in dediği gibi içsel yarılma oluyor.
Nietzsche'nin sözü de çok doğru ve güzelmiş. Kendimi Zerdüşt'e hazır hissetmiyorum daha ama yakın zamanda okumayı düşünüyorum. Yorumun incelemeye katkı sağladı. teşekkür ederim.;))
Bence inceleme gerçekten çok iyi. Kitabın temelde hangi konuları işlediğinden çok güzel bahsetmişsin. Zerdüşt'ü de Ahmet Cemal çevirisinden okumanı şiddetle öneriyorum hocam, zevkine zevk katarsın. :)
Tamamdır tavsiyene uyacağım.;)
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.