İçinde ortadoğu geçmeyince şiir de olmuyor, bir şeyler kahrolsun.
Işgal edilmiştir inandığımız tüm çiçekler.. !
"Bülent Adıgüzel."
insanı anlamakla meşgulüz, üstelik görünürde hiç ipucu da yok... Ne de olsa işgal edilmiştir inandığımız tüm çiçekler..
Yemeklerden sonra pişman oluyorlar, kravat takıyorlar, az seviyorlar, aşık olamıyorlar, çok şişmanlıyorlar ve hiç gülmüyorlar...
Ve sonra .. bir yanağın elma oluşunu,
devrik cümlelerle düşünüyorum…
Sonra demokrasiden bahsediyorlar oysa ben rahat ölmek isteyenlerden..
Bülent Adıgüzel olsun o zaman bu gecenin adı. Manavları da çağırırız belki şiire inanmışlardır..
Belki de biz inandırırız..
Oldu bile .. belki böylece maviye boyarız elmaları inanmanın rengi diye diye..
Belki de şiire inanmaya başlamışlardır bile ..
Mavi olsun elmalar o vakit ..
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.