Merhabalar,
Hurafe eleştirisi içeren böyle kaç eser/roman var acaba edebiyatımızda? Az sayıdadır zannediyorum.
Hurafe eleştirisi neden mizahi bir üslupla ortaya konur? 🤔 İnsanlar arası ilişkilerde bile kültürümüzdeki Ya da din(ler)deki hurafelere komedi yaratmak yoluyla tepki veriliyor? Bu eleştiriye kalıcılık sağlıyor belki ama onu etkisiz kılma bakımından son derece başarısız kalıyor bence eleştiri... Bu yüzden olsa gerek, dediğiniz gibi kılık, biçim değiştirerek yaşamaya devam ediyor hurafeler.
Okumak isterim bu kitabı.
İYİ okumalar dilerim! 📖
Teşekkürler yorumunuz için. Sizin yaklaşımınız da dikkate değer kesinlikle. Bazen karikatürize etmek eleştirilen şeyin notmalleşmesine katkı sunabiliyor. Ancak burada Hüseyin Rahmi’nin yazım tarzını da es geçmemek lazım. Yani o meselelere genelde bu şekilde yaklaşıyor. Keyifli okumalar dilerim.
Hurafe eleştirisinde mizahı kullananlara bir şey demiyorum. Bu da bir tarz. Ben kendi adıma hoşlanmıyorum ve istifade edemiyorum bu tarzdan, bunu faydalı da göremiyorum çünkü ortadan kalkması arzu edilen şey ti’ye alınarak ortadan kaldırılamaz diye düşünüyorum. Ancak, konuya/soruna dikkat çekmek, bazı insanların zihinlerine ve kalplerine ulaşmak için etkili bir yöntem olabilir, sorunu çözmek için olmasa da... Hüseyin Rahmi Gürpınar’ı ise sözlerimden ayrı tutmak isterim; eminim bu işi iyi kotarmıştır. Okuyunca-inşaallah- anlayacağım!
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.