"Eflatun gözlerin olduğunu bilmiyordum
Gece yarısını yaşamaktan yorgunum
Ayazın avucunda unutmuştun ellerini
Önünden geçtiğim halde beni tanımadın
Ben değiştim biliyorum, hem sakal bıraktım
Şiirlerim külrengi kumrular gibi uçuyorlar
Bakır çalığı göklere katiyen tahammülüm yok
Hele Paris'in gökleri aklımı başımdan alıyor
Bana seni senden evvelki Poitiersli kızı hatırlatıyor
Ayazın avucunda unutmuştun ellerini
Karanlığın arkasında kıvılcım gözlü orospular
Gölgelerine yaslanmış evliya gibi bekliyorlar
Işıklar kırmızı yandığı zaman duracaksın"
Muhtemelen uyandığında dünün yorgunluğu ve Asan tutulması ile ne yazıyor bu kız diyeceksin şöyle :
Senin değişmen dünyanın(senin) en önemli kararlarından biri. Çünkü 7-77 aynı kalmak, aynı düşünmek ve olaylara aynı tepkiyi vermek yaşamamışlığın kanıtıdır. Sevgi dağıtımın bittiğinde sanki sakal bırakmışsın ya da yaşlanmışsın gibi seni tanımazsa yanından geçtiklerin iyi ki o şekil değişimine girilmiştir. Kaptan'ın dizelerini bu bakımdan çok anlamlı... Senin gidişin kadar anlamlı. Senin başkangıcın, gök renginin bile değiştiğinin ispatı. Hayatını kurcalamak her düşüncene bir anlam vermek benim tarzım değil. Gün gelip beni yuvada değil evde görmek bile isteyebilirsin ki biz birbirimize bu özgürlüğü tanıyoruz. Sen değişsen bile seni tanımak güzel. Senin renkli dünyanı ve grilerini hissetmek... Herkesin yargıladığı ama senin çok iyi anladığın inanç mekanizmamla ve iç dünyamla günlerce senin için dua etmek çok daha güzel... Parmaklarını öylesine sürdüğün her an harika bir dille samimi satırlar çıkması da... Ben değişiminin ucunda rastladım belki. Sadece görüneni biliyorum önemi yok bunların... Yeni Hayat'ının çok güzel olacağını biliyorum, diliyorum... Saçmaladım biraz ama uyanınca süpriz olsun.
Demet Hanım😊 "seviyordum sizi" Psyche Puşkin.