Bence yazdığı şeyi bir kalıba sokmak istemiyor ama her seferinde hangi tür sorusu geliyor adama. Tesadüfler de bir derece sonunu yine ışık hızıyla bitirmişti. :)
Tür konusunda çok renkli bir yelpazesi var bence, Ziyan da mesela ne macera ne gerçekçi bir üslupta ne de yeraltı edebiyatındaydı. Umberto Eco'nun kendi tarzı olan Eco-bilim, göstergebilim gibi Hakan Günday'ın da Günday akışı gibisinden bambaşka bir tarzı var. Sonunu bu kadar hızlı bitirmesini ben söyleşide de dediği gibi kitap kendi kafasında çıkmaza sürüklenip öyle bitiyorsa uzatmıyor diye düşünüyorum, zira bu kitap 80 yıllık 2 hayatı anlattığı için çok çok fazla uzatılabilirdi, bunu kendisi de çok iyi biliyor... Ama gerek duymuyor gibi.
Uzatmamak değil de pat diye sona bağlayıveriyor, yani kitap boyunca tattığımız o muazzam akış, aforizmalarla detaylandırdığı anlatı sonuna gelince yaza yaza sıkıldım bitireyim artık gibi bir hale dönüşüveriyor.
Tam ben yazacaktım bu yorumu Kevser :) Türkçe macera romanları yazıyorumdaki yoğun ironi ve bıkkınlık kokusunu almamak mümkün değil. Ben konuları itibariyle benzese de yeraltı edebiyatına da uymadığını düşünüyorum Günday'ın. Kalıplara sokmak gibi gereksiz bir çabaya girmeye gerek yok, özgün bir kalemi var.
Samet, o yoğun ironi ve soruyu cevapladıktan sonraki bakışı bile aslında ne demeye çalıştığını anlatıyor gibi. Biraz da geçiştirmek, sadece cevap verilmiş olmak gibisinden bir cevap. :) Son cümlene katılıyorum, kendine özgün bir tarz olduğu kesin. Biraz Celine’den, biraz yeraltından, biraz maceradan deniyor sürekli.
Benim Daha'dan sonra beklentim çok yüksek kendisinden sonraki kitapları için umarım hayal kırıklığına uğratmaz. :)
Bu dönemlerde dizi ve film projelerine biraz daha ağırlık verdi, umarım kitap yazmayı unutmaz. :)
Hepsi kabulüm de kitap öncelikli tercihim olur. :)
You need to log in to be able to comment.