"Kitabın son kısmını ağlayarak bitirdim "... ne mutlu size .. son 30 sayfadayım.. sonunu tahmin ettim.. elim gitmiyor kitabı alıp okumaya.... kitapta ki karakterlerle özdeşleşiyoruz, onları bizden ailemizden biri gibi yapıyoruz.. yüreğimiz de kalan ise.. acı, acı, acı !!!
Teşekkürler Oya Hanım. 😥
Niye hep zarar yakınlarımızdan, emek verdiklerimizden gelir?
Hallac- ı Mansur 'u idam etmeden önce şehir meydanında taşlarlar.. gıkı çıkmaz.. kolluk kuvvetleri herkesi de zorlar taş atsın diye.. Hallacın bir dostu da taş değil de gül atar.. Hallaç.. Ahh der ah..
Diğerleri de zarar verir ama yakınlar , yüreğimizi dağlar, acı verir.. 😔
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.