Kirpiklerinle satırlardan topladığın o her kelime bir camın buğusuna özlem. Bir an var olup bir an kaybolan bir derinlik değil bu.. kökleri; tüm güzelliği, masumiyeti ve berraklığıyla bir çocukluk. Hep yaz olur mu? Kalemindeki o özleminle bütünleşen, yazdıkça rengini, varlığını bulacak bir tomurcuk.. yazdıkça açacak... Yüreğin var olsun kuzum...
Çok teşekkür ederim Özlem Ablacım. İyi ki varsın :))
Çocukluk bambaşka bir şey çocuk olmak da öyle ne kadar büyürsek büyüyelim :))
Kesinlikle Canım. Bkz: 1918 :) Ben teşekkür ederim asıl ışığın için.. Varlığın ki eşsizliği ve güzelliğiyle daim olsun dilerim. Yüreğinin melodisi hiç dinmesin.. bizler de huzuruyla dinleyelim inşallah :) ..
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.