Erdal
Dalgaların çağrısına kapılıp
Her sabah indiğim Datça sahilinde
Belki denizi ayıramadım ikiye
Ama ömrümü ayırdım
Tek kişilik münzevi hikayem ile
Şimdi o hikayeyi attım denize
Koyup çakırkeyf bir şişenin içerisine
Nereye gider
Kim bulur
Kim okur bilinmez
Belki vurur yarasız bir gönlün kıyısına.
((ARAFTA MÜNZEVİ BİR ADAM))