Hanife Çıta - Ayaklarımda 6 yıldır teşhis edilemeyen bir hastalıktan dolayı yoğun bir karıncalanma ve uyuşma var yürümekte çok zorluk çekiyorum...Eğer benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?
A) İntihar ederdim
B) Riskleri olmasına rağmen ameliyat olurdum
C) Zorluklara alışmaya çalışırdım
D) Bir umut fizik tedaviye devam ederdim
E) İnsanların arasına karışırdım
F) Şiir yazmaya ve Şiirlere sığınmaya devam ederdim...
G) Arkadaşlarımla, Sevdiklerinle ve beni sevenlerle teselli bulurdum.
Onu görür görmez tanıdım
Önce ki yaşamlarımda kaç kez
buluştuğum aşina bir yüzdü...
Martılara ekmek parçaları atıyordu
çok yalnız gibiydi....
Yüreğimde tuhaf bir burukluk vardı,
her defasında yarım kalmış olmalıydık...
Sessizce yanında durdum ve
“ben de burayı çok severim..." dedim
Evet huzur veriyor...
İçimden bir his bu kez ayrılmayacağız diyordu....
“ Bu huzuru birlikte yaşamaya ne dersiniz:) "
Bana eşlik etmenizden mutluluk duyarım:) "
“Kalbim sizinle olacak ebedi..."
Onunla ilk defa göz göze geldim
Zaman sanki bir anda yavaşladı
Rüyasını gördüğüm bir şey miydi bu?
Elimi tuttuğunda kalbim duracak gibi oldu
“ Hiç bırakmayacağım elinizi hanımefendi..." dedi....
Yine mi?
“Affet bu sondu..." dedi
Ya demek öyle
bu kaçıncı son?
“Konserde karşılaştık
biraz vakit geçirdik hepsi bu..."
Sana bir tavsiyem var
kalan vaktini de o kızla geçir....
“Böyle söyleme ben sensiz yapamam!"
Buraya kadar ben gidiyorum hoşçakal!
“Sana kahve yapmıştım" dedi
Umarım hâlâ sıcaktır...
Son zamanlarda....cümlem yarıda kaldı
“Biliyorum aramıza uçurumlar girdi..."
Ve ben karar verdim....
” Dur sen söyleme , ayrılmalıyız...."
Üzgünüm....
Ben daha çok...