Borges’in çok değişik öyküleri var. Hangi öyküsüydü hatırlayamıyorum, burada olmalı o öykü galiba. Bir kitabın hikayesini anlatıyordu: Bitmeyen bir kitap... Hangi sayfasını açarsan o sayfada yeni yazılar beliriyordu. Kitap hiç bitmiyordu. Bu Kum Kitabı öyküsü de olabilir. Çok hoşuma gitmişti. Kitabı okuyan kişi artık dayanamıyordu bu duruma. Götürüp kütüphanede bir aralığa kitabı gizlice sıkıştırıyordu başından def etmek için :)
Tabi bu öykülerinde nerelerden etkilenmiştir bilmiyoruz. O kadar kitap okumuş ki sayısı belirsiz. Dolayısıyla etkilendiği eserler de çok fazla. Borges ‘in belirlediği Babil Serisi’nden de belli zaten. Oradan iki kitap okudum. İkisinde de Borges’in yazdığına benzer öyküler buldum. Demek ki metinler arasılık tekniğine uygun yazıyormuş, postmodernizmin atası 🤔😊
Doğru hatırlıyorsun Barbaros, bahsettiğin öykü Kum Kitabı öyküsü 🙂 Ek olarak söylediğin metinler arasılık tekniğine uygun yazdığına ben de katılıyorum. Öteki adlı öyküsünde de Dostoyevski'nin Öteki kitabından metinler arasılık yaptığını düşünüyorum. Tabi ki çok okuyan ve araştıran bir yazar olmasının bunda etkisi büyüktür ama üslubu ve kullandığı teknikler çok hoşuma gidiyor. 🙂
Öteki öyküsünde Dostoyevski’nin Öteki romanıyla bağ kurmamıştım. Aklıma da hiç gelmemişti. Şimdi dediğinle birlikte öğrendim. Olabilir. Bir kez daha okuyayım öyküyü.
Ben de Borges seviyorum. Felsefe ile edebiyatı bir arada işlemesi hoşuma gidiyor. Sence de Doğulu biri gibi değil mi Borges? Bu Doğu medeniyetine uygun yazım tarzı da beni şevke getiriyor nedense. Sanki bir tasavvuf yazarı, şairi gibi geliyor bazen.
Hmmm 🙂 Doğrusunu istersen Barbaros henüz daha iki kitabını okudum senin kadar hakim değilim Borges'e ama fikrimi yine de merak ediyorsan söyleyeyim.
Doğu medeniyetine uygun yazmaktan daha ziyade doğu medeniyetinin tarihinden, kişilerinden, nesnelerinden faydalanarak yazımını zenginleştirdiğini düşünüyorum. Yolları Çatallanan Bahçe de İslam Hadislerinden dahi faydalandığına şahit oldum çünkü öykünün temi zamanın salınımıydı ki zaman ile ilintili hadisi es geçemezdi. Doğunun zenginliklerini çok güzel sindiriyor öykülerinde. Yeni bir şey her zaman katıyor bu da onu Borges yapıyor zaten ve diğerlerinden ayırılıyor bu noktada.
Ayrıca şu da var tabi ki Borges e ne kadar güvenebiliriz öykülerinde çoğunlukla kurgu var hatta kendisiyle sohbet edenlerle bile kurgusal ve kelime oyunları yaparak sohbet edermiş. 🙃 yani diğer yandan doğu ögeleriyle sözünü ettigin gibi bir tasavvuf ortamı da yaratmıyor değil. Daha çok okuyup daha çok dikkat etmem gerekecek bu hususlara. :)
Aynı görüşteyiz. Doğu medeniyeti yazarı gibi demedim. Doğudan esinlenmiş gibi demek istedim. Borges daha çok su götürür. Zengin bir vaha. Konuşuruz, tartışırız daha. 😊
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.