Resul Abi, epeydir incelemelerini okumamıştım, kaleminde bir sıçrama olmuş. Çok keyif aldım okurken ve dedim ki "İyi ki bu kitabı okumuşum." Okuduğumuz bir kitabı, bir başkasının değerlendirmesi ile yeniden düşünmek isimli bir hobi var. Bu tanımı karşılayacak bir sözcüğe ihtiyacımız var, buradan TDK yetkililerine sesleniyorum. :)
Bu tembellik yahut üstüne rehavet çökme konusuyla ilgili olarak birkaç cümle kurmak istiyorum. Kendimi gözlemlediğimde, bir dönem çok geç saatlere kadar yataktan çıkmamak, üstüne bir de uyanıp bir şeyler yiyip tekrar yatmak gibi bir saçmalığa düştüğüm bir dönem oldu. Kendimi sürekli sorguluyor, plan yapıyor ve yine de harekete geçemiyordum. İnsan karar vermeli. Verdiğim kararların geleceğim demek olduğunun farkındaydım. Üstümde çürük bir koza vardı ve ben ondan başkalaşım geçirerek çıkamazdım. Oblomov'un yapmadığını yapıp üstümdeki yorganı attım ve gecemü gündüzüme katarak, hayatımın son 10 senesinde zorlamadığım kadar kendimi zorlayarak, benim için oldukça radikal değişikliklere gittim. Şu an hayatımda olmadığı kadar çok yol yürüyor, ders çalışıyor ve hayata kendi kararıyla sıfırdan başlamanın garip lezzeti içinde günlerimi geçiriyorum. Sıcak yatak hala çok çekici ama gecenin köründe uyanmaya alışmış bu yeni Kübra için dışarısı çok daha zevkli ve ne kadar yorucu olsa da bu hayat mutluluk verici. Yani nerede hareket orada bereket. Harekete geçmek lazım. :)
Oblomov'la ilgili kurulması gerekecek neredeyse her cümleyi kurmuşsun bize, inceleme okurlarına da keyifle okumak düştü. Kalemine sağlık, nice okunmuş kitaplarda buluşmak üzere. Selamlar sevgiler abi.
Kübra, ben bu siteye ilk girdiğimde, okuma tercihlerin ve incelemelerinle ilk dikkatimi çeken okur sen oldun. Bir çok konuda sana danıştım. Çevirmen tercihlerinde senden çok şey öğrendim. Yani bir nevi benim hocam ve benden küçük olsan da ablam sayılırsın :)
Senin incelemelerini ve paylaşımlarını dikkatle takip ettim. Tabi bu sürede okumaya ve yazmaya da devam ettim. Senin yokluğunda biraz meydan bize kalmış olabilir :)
Ama sen yazmaya ve paylaşmaya devam ettiğinde, bizden geriye bir şey kalmayacaktır. Ne demişti Fatih, padişah bensem emrediyorum. Yok sen padişah isen, ordunun başına geç. Biz de yazıyor gibi görünmeyelim :))
Estağfurullah abi, mahcup ettin beni. Nasıl utandım bu güzel cümleler karşısında. Çok alçakgönüllüsün inan bana. Harika bir yazı bu. Meydan sizin elinizde de çok güzel, ben sen o hepimizle var bu keyifli ortam. Hangimiz olmasa bir renk eksik kalır. Epeydir göz ucuyla giriyor çıkıyorum. Biraz daha düzenim otursun inşallah yazmak niyetindeyim ben de. Lakin ilk önce takibin hakkını vermek gerek. Ara ara takip ettiğim değerli okur arkadaşlarımın sayfalarına bakıp, aradaki açığı kapatacağım inşallah. Emeğiniz benim için çok kıymetli. Okumak gerek.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.