Düşünceleriniz çok doğru, yanıtımda aşkı imkansız olarak tanımlamışım onu şu anda fark ettim, orayı yok sayın lütfen. Evet dünya üzerinde her şey sevgiden doğar, yapılır ben böyle düşünüyorum ki Lev Tolstoy'un da bahsettiği üzere, "İnsan sevgi ile yaşar." bunlar bildiğim şeyler. Fakat ilk başta savunduğum gibi bu alıntıya çok katılamadım, belki dün okusaydım çok etkilenirdim ki bazı şeyleri sorgulamama sebep olması benim için değerli. Bahsedilen üzere ben adanmışlık konusuna katılmadım, aşk vardır, -şahsi düşünceme göre- bir insan olarak çok saf olduğunu düşündüğüm çok güzel bir duygudur. Fakat insan sıfatını haketmemiz için kendimizi bir başkasına adamamız gerektiği düşüncesi dediğim gibi bana çok doğru gelmedi, yaşamımız boyunca kendimizi kendimize adamamız gerektiğini düşünüyorum. Diğer insanları da gerek aşk olsun her türlü çeşitli oluşum ile buna dahil etmeliyiz. Fakat dediğim gibi aşk zamanla yok oluyormuş, kendini bir başkasına adamak takıntıdır, bunun yerine değer vermek, olurunca sevmek yerindedir diye düşünüyorum. Nihayetinde aşkın azalacağını bilerek bir insanın kendisini başkasına adaması zaten değişik bir durum. Yazar adamak kelimesini sevmek yada başka anlamda kullanmış olabilir belki, bilemiyorum. Dediğim gibi ilk başta ben bu düşünceye katılmadım. Düşüncelerinizi paylaştığınız için tekrardan çok çok teşekkür ediyorum, benim için çok değerli.