Zen bir yorumu yanıtladı.
Kendini bir başkasına hiç adamadığın için tam bir insan değilsin.
Sayfa 184Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Bir şey sormak istiyorum? Yok olmayan şey yok mudur? Her şey akar! Herakleitos'a hiç rastlamadınız mı? Değişmeyen ölmeyen ne var söyler misiniz? Kimyasal bir şifresinin olması onu küçümsemek için bir araç olamaz. Belki de küçümsemediniz, beyinde belirli bir kimyasal olmayan ne var? Örneğin öne sürdüğünüz düşüncenizin nöronları bir gün kopup değişecek. Demek ki bu da ölecek. Aşkın bir kimyasal şifre ya da ne derseniz, olması totolojisi bize bir şey öğretmez. Yalnızca a=a ile aynı şeydir bu. Onu yüceltmek de yanlış. Belki de aşk değildir önemli olan. Duygusal gelişim /zeka gibi bir şey çok daha önemli. Aşk nedir bilmem, yalnızca seversin ya da sevmezsin.
Düşünceleriniz çok doğru, yanıtımda aşkı imkansız olarak tanımlamışım onu şu anda fark ettim, orayı yok sayın lütfen. Evet dünya üzerinde her şey sevgiden doğar, yapılır ben böyle düşünüyorum ki Lev Tolstoy'un da bahsettiği üzere, "İnsan sevgi ile yaşar." bunlar bildiğim şeyler. Fakat ilk başta savunduğum gibi bu alıntıya çok katılamadım, belki dün okusaydım çok etkilenirdim ki bazı şeyleri sorgulamama sebep olması benim için değerli. Bahsedilen üzere ben adanmışlık konusuna katılmadım, aşk vardır, -şahsi düşünceme göre- bir insan olarak çok saf olduğunu düşündüğüm çok güzel bir duygudur. Fakat insan sıfatını haketmemiz için kendimizi bir başkasına adamamız gerektiği düşüncesi dediğim gibi bana çok doğru gelmedi, yaşamımız boyunca kendimizi kendimize adamamız gerektiğini düşünüyorum. Diğer insanları da gerek aşk olsun her türlü çeşitli oluşum ile buna dahil etmeliyiz. Fakat dediğim gibi aşk zamanla yok oluyormuş, kendini bir başkasına adamak takıntıdır, bunun yerine değer vermek, olurunca sevmek yerindedir diye düşünüyorum. Nihayetinde aşkın azalacağını bilerek bir insanın kendisini başkasına adaması zaten değişik bir durum. Yazar adamak kelimesini sevmek yada başka anlamda kullanmış olabilir belki, bilemiyorum. Dediğim gibi ilk başta ben bu düşünceye katılmadım. Düşüncelerinizi paylaştığınız için tekrardan çok çok teşekkür ediyorum, benim için çok değerli.
İnsanı aşan şeyler vardır. Burada mürit anlamında değil de biraz daha duygusal gelişim açısından bir yorum yapılıyor. Aklını evereste çıkarmış kalbini okyanusa gömmüş birinin yüreği cehennem gibidir. Cehennem sevememekten doğan acıdır diye bir klasik vardır. Adanma, müritlik vb gibi için elbet yanlış. Burada özel duygular için konuşuluyor. Kitabın bağlamından size aktarmaya çalıştım. Ne düşünüyorsunuz?
Hah evet, sorunu buldum, binlerce şey kafama üşüştüğü için dağınık yazmışım. Ve gecenin 6'sı saat. İlkin gerçekten haklısınız. İnsan sıfatını kazanmak için böyle bir şey gerçekten kabul edilemez. Bu kısmı nasıl gözden kaçırdım bilmiyorum. Gerçi kitaptaki karakterlerle bir aile gibi olduğum için duygusal yaklaşımda bulunmuş olabilirim. Elbette bu bir ölçüt olamaz. Edebi bir eserin mecazi bölümlerini gözden kaçırmamalıyız. Benim bu cümleden anladığım, duygusal olarak atılım yapmaktan korkarsan, gelişemez, olgunlaşamazsın durumuna yakın bir şeydir. Asla insanı insan yapan şeyler konusunda ölçüt olamaz. Eminim Steinbeck'de böyle düşünüyordur. Zaten ikinci dereceden bir karakterin ağzından çıkan bir cümle bu. Ama ben anladığım şekliyle çok doğru buldum. Ama her anlam çıkarılabilir tabii bundan.
Bu arada rica ederim, fikrinizi açıkladığınız için de ben teşekkür ederim.
Bu nezaket ve geniş anlayış için teşekkür ederim. Böyle bir fikir alışverişinde bulunmayalı uzun zaman oldu. Evet sonuç olarak anlaştık. Ben de iyi geceler diliyorum. Ne kadar sabah olsa da, sonuçta gecedir herhalde çünkü uyumadık. Uyumazsam yorgun düşeceğim. Hoşça kalın.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.