Niye Orhan Pamuk'u seviyorum diye her kitabı 10/10 olmak zorunda mı? Babaanne'nin iç konuşmaları kısımlarını çok beğendim ama konunun geneline baktığında çok bayıldığım söylenemez, karakterlerin bazıları çok zorlama geldi, ilk eserlerinden biri olduğu için sanki bildiği bütün her şeyi anlatmak kaygısıyla telaşla yazmış gibi hissettim. Yani Kara Kitap'ta bu adamın kaleminden çıktı nihayetinde, neler yazabileceğini bilince haliyle beklenti yükseliyor. Benim beklentimi tam karşıladı diyemem ama ilk ellerin tabi ki günahı olmaz. Bakalım Veba Gecelerini bekliyoruz.
Tamam reis anlaşıldı :) Bu 2. Kitabı biliyorsun , bilinç akışını da ilk kullanışı ve bu şekilde yazdığı kısımlar gerçekten farklıydı. Ayrıca bütün kitaplarında görsellik çok olduğu gibi bu kitap da özellikle sanki film olmaya çok uygun. Kara Kitap elbette başka bir noktada. Bir de İstanbul kitabını okudum yeni , biraz daha taşlar yerine oturdu , misal bu kitaptaki ansiklopedici karakterin çıkışı hani yaşamış gerçek kişi Reşat Ekrem Koçu , tabi birebir değil kurgu çok. 2 erkek 1 kız kardeş olan aile meselesi de Cevdet Bey Oğulları kitabındaki 2 erkek 1 kız kardeşin bir devamı versiyonu gibi , OP baba amca ve halası işte. Zaten bildiklerini tekrar ettiysem kusura bakma.
Est Osman, hepimiz okuyarak öğreniyoruz, bu açıdan İstanbul ve Manzaradan Parçalar kitapları Orhan Pamuk kitaplarını anlamak açısından çok faydalı. Benim dimağımda apayrı lezzeti var Orhan Pamuk kitaplarının, henüz İstanbul kitabını okumadım muhtemelen okuduğumda bende daha iyi özümseyeceğim kitabı, ama karakterlerin sivriliği çok gözüme battı nedense, bundan mütevellit sanırım çok sevemedim Sessiz Ev'i. Sen de aldın bakıyorum Orhan Pamuk'un kaleminin tadını :))
You need to log in to be able to comment.