Geçmiş onu bırakmıyor, o geleceğe erişemiyordu. Geçmişten kalan acılarının sahibi uzaktaydı, gelecek ise kısa bir deniz yolculuğunda bile vaat ediciliğini kaybedecek kadar anlamsız ve cazibesiz gözüküyordu.
Bazen unutuyordu Mehpare Hanım'ı, birkaç gün aklına hiç gelmiyordu, sonra birdenbire, içi acıyla kavrularak hatırlayıveriyordu, böyle zamanlarda sığınacağı hiçbir şey yoktu, ne bir işi ne bir mücadelesi ne de dostları.