Yusuf çakır
@ysfmns
seyyah !
eğitimsiz
12 Şubat
136 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
160 syf.
·
Puan vermedi
285.jpg)
Ve Son
Bir gün kusursuz bir sessizliğe gömüleceksiniz, sanki tüm varoluş birdenbire kaybolur ve hiçbir şey kalmaz. Bu muazzam bir sezgi olacaktır..
285.jpg){kind=small}
Okur Takip Önerileri
Kişilik aynı zamanda büyümenin de gerekli bir parçasıdır. Bu denizde yakalayıp karaya fırlattığınız bir balığın sıçrayıp tekrar denize atlamasına benzer. O balık ilk kez her zaman denizde yaşadığının farkına varır, ilk kez "benim yaşamım denizde" der. O ana kadar yakalanıp sahile fırlatılmadan önce belki de hiç denizle ilgili bir fikri yoktu, belki denizin farkında bile değildi.
Kaybolmuş durumdayız; diğer insanların oluşturduğu kalabalığın içinde değil, kendi düşüncelerimizin, kendi rüyalarımızın, kendi meşguliyetlerimizin ve kendi faaliyetlerimizin içinde. Kendi içimizde kaybolmuş durumdayız.
Zifiri karanlığın içinde kaybolmuş birini görüyorum. Karanlık gecede, ışıkları söndürülmüş bir eve benziyor. İçinde bir şey sönmüş. Fakat söndürülen ışık tekrar yakılabilir.
Onun yolunu kaybettiğini de görüyorum. Açık denizde yolunu kaybetmiş bir tekneye benziyor. Nereye gitmek istediğini ve ne olmak istediğini unutmuş. Fakat unutulan hatıra, onun içinde tekrar uyandırılabilir..
Geçmişte yaşanan bir travmanın kesin ayrıntılarını hatırlamadığınız sürece iyileşemeyeceğinize inanmak da kendi kendine gerçekleşen bir kehanete dönüşebilir ve şimdiki zamanla başa çıkmak yerine, geçmişe odaklanmanıza neden olabilir.
"Sen ve ben acıdan bir dağız, sen ve ben bu dünyada bir daha hiç karşılaşmayacağız."
Hala genç olduğum ve büyüklerime saygılı davrandığım için bilgeliğini kabul etmiş gibi başımı salladım ama içimden bas bas bağırıyordum.
hayır, ancak sezebilirsin seni ne kadar sevdiğimi, üstelik bu aşk sana hiç yük olmadı.
Ve insanlar arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yok.