"Belki de tükenmişimdir. Bir şeyler için uğraşacak çabayı kendimde bulamıyorumdur. Benim de emek vermeden güzel giden şeylere ihtiyacım vardır. Hep ben yorulmak istemiyorumdur. Yeniden inanmaya ihtiyacım vardır. Beni bana geri vermek istiyorumdur."
Annem asabı bozulunca beni azarlar. Üstelik galiba beni, benim iyiliğim içinde azarlamıyor da. Sadece bir kum torbasına ihtiyacı var. Beni elleriyle değil de sözleriyle sözleriyle döverek annem kendi akli dengesini koruyordu.