Hamdi'nin beni böyle ortada bırakıvermesinin sebebini düşündüm. Mühimce mevkilere geçen adamların esaslı âdetlerinden biri de galiba eski -ve kendilerinden geri kalmış- arkadaşlarına gösterdikleri bu biraz da şuurlu dalgınlıktı.
Sayfa 14
müthiş bir şiir başlığı
Uzun Bir Istırabın Sonunda ve Bir Saadet Anında Gelecek Ölümün Türküsü
Sayfa 167
Okur Takip Önerileri
versem kendimi bütün, bütün
bir yelkenli olup engine
kansam bir an güzelliğine
kuşlar gibi serseri ömrün
Sayfa 165
açsam rüzgara yelkenimi
dolaşsam ben de deniz deniz
ve bir sabah vakti, kimsesiz
bir limanda bulsam kendimi.
Sayfa 164
AVE-MARİA
rüzgar tersine esiyor... niçin?
eski günler geri mi gelecek?
kımıldıyor kozasında böcek
bildiği hayata doğmak için.
Sayfa 163
hakikate olmaz mı acep râm
yıllardır beslediğim düşünce?
çıkılmaz dağlardan da mı yüce
hasretlerin tırmandığı ehrâm?
Sayfa 159
ah artık benim de benzim sarı
damar kanımı dolaştırmıyor.
hiçbir kıyıya ulaştırmıyor
beni şerazad'ın masalları.
anlamıyorum dilinden artık
geceyi saran güzelliğinin;
içim kör bir kuyu gibi derin,
bir şey beklemiyor benden artık.
susmak istiyorum, susmak bugün.
susmak hiçbir üzüntü duymadan.
büyük bir kuş iniyor semadan.
sükut, bu indiğini gördüğün.
artık tırtılları beslemiyor
bahçemin orta yerindeki dut.
başıma kondu ebedi sükut.
gün, yeniden doğmak istemiyor.
kuşla oldumsa da senli benli,
beynimi kurcalayan bir kurt var:
anlamak istiyorum, ne yapar
rüzgarı boşalınca yelkenli?
Sayfa 158
çöküyor her şeyin üzerine
hülyam boyunca kurduğum köprü.
Sayfa 155
kardeşini öldürüyor kabil,
içimde bir yalnızlık duygusu;
ölüm kadar uzun yaz uykusu,
sıkıntı ile geçilen sahil.
Sayfa 155
Oaristys
ey hatırası içimde yemin kadar büyük,
ey bahçesinin hoş günlere açık kapısı
hâlâ rüyalarıma giren ilk göz ağrısı,
çocuk alınlarda duyulan sıcak öpücük.
ey sevgi dalımda ilk çiçek açan tomurcuk,
kanımın akışını yenileştiren damar,
gül rengi ışıkları sevda dolu akşamlar,
içime yeni bir fecir gibi doğan çocuk.
tahta havalenin üzerinden aşan hatmi
ve havaları seslerimizle dolu bahar,
koşuştuğumuz yollar, oynadığımız sular,
kağıttan teknesinde sevinç taşıyan gemi.
duyup karşı minarede okunan yatsıyı
yatağıma sıcaklığını getiren rüya,
denizlerinde onunla yaşadığım dünya
ve ey ufku beyaz cennetlere giden kıyı.
ah! birçok şeyler hatırlatan erik ağacı
ve o ilk yolculukla başlıyan hasret, zindan;
atları çıngıraklı arabanın ardından
beyaz, keten mendilimde sallanan ilk acı.
Sayfa 151
Yaşamak
biliyorum, kolay değil yaşamak;
ama işte
bir ölünün hâlâ yatağı sıcak,
birinin saati işliyor kolunda.
Sayfa 149
o gece gördüm, onun gözlerinde gördüm;
gün ne güzel doğarmış meğer açık denizde!
onun saçları öğretti bana dalgayı;
çalkandım durdum rüyalar içinde.
Sayfa 141
Macera
küçüktüm, küçücüktüm,
oltayı attım denize
bir üşüşüverdi balıklar,
denizi gördüm.
bir uçurtma yaptım, telli duvaklı
kuyruğu ebem kuşağı renginde
bir salıverdim gökyüzüne
gökyüzünü gördüm.
büyüdüm, işsiz kaldım, aç kaldım
para kazanmak gerekti
girdim insanların içine,
insanları gördüm.
ne yardan geçerim, ne serden
ne denizlerden, ne gökyüzünden ama...
bırakmıyor son gördüğüm,
bırakmıyor geçim derdi.
oymuş, diyorum, zavallı şairin
görüp göreceği.
Sayfa 139
Rahat
şu kavga bir bitse dersin,
acıkmasam dersin,
yorulmasam dersin
çişim gelmese dersin,
uykum gelmese dersin
ölsem desene!
Sayfa 138