merhaba karanlık, eski dostum?
yine seninle sohbete geldim
çünkü usulca süzülüp gelen bir görüntü
ben uyurken tohumlarını bıraktı zihnime
beynime yerleştirilen o görüntü
hâlâ duruyor sessizliğin sesinde
ve o yalın ışıkta gördüğüm
on bin insan ya da daha fazlası
konuşan ama bir şey anlatmayan
duyan ama dinlemeyen
hiçbir sese ortak olmayan
şarkılar yazan insanlar gördüm
kimse cesaret edemedi
sessizliğin sesini bozmaya
aptallar, dedim sonra haberiniz yok
kanser gibi yayılır sessizlik
sözlerime kulak verin, öğreteyim
ellerimden tutun size erişeyim
ama sözlerim yagmur damlaları gibi düştü
sessizliğin kuyularında...