Kendiniz dahil karşılaştığınız herkes açık bir algı, bilgelik, etkililik, huzur ve sevgi kapasitesine sahiptir.
Bizler eşit varlıklarız. Fakat bir insan yüksek bilince ulaşmak için, bilinçli bir çaba harcamazsa, içindeki bu gizli ışık, kişiyi ayrı ve yalnız kılan bağımlılık oyunları tarafından bastrılıp boğulabilir.
Kendimiz dahil herkesi uyanma yolunda yol arkadaşları olarak görmemiz yüksek bilinç yolculuğumuzda hem bize hem diğerlerine yardımcı olacaktır.
Bilinçli varlıklar olarak mutluluğu bulmak için ihtiyacımız olan tek şey kim olduğumuzu (bizler saf bilinçleriz, oynadığımız sosyal roller değil) ve yaşadığımız anın (burada -ve- şimdi’nin) gerçek koşullarının tam olarak neler olduğunu açıkça algılayabilmektir.
Yaşamımızdaki gerçek şimdi -ve- burada’dır (yaşadığımız andır) -ve gelecek, yalnızca var olan koşullardan oluşturulur. Fakat var olan bağımlılıklarımız, istek ve beklentilerimiz bilincimize hakim olur ve bizi, uyanık olduğumuz (aslında düş görerek geçirdiğimiz) zamanın çoğunu burada -ve- şimdi durumlarına, surat etmek ve onları protesto etmek için harcamaya zorlar. Bu, algımızı daraltır ve sorunlarımıza etkin çözümler bulmamız engeller. Yüksek Bilince Giden Sevgiyi Yaşama Yolu bu tuzaktan nasıl kurtulacağımızı, kendimizi nasıl özgür kılacağımızı ve insan olarak tüm potansiyelimizi nasıl kullanabileceğimizi göstermektedir.
Kendiniz dahil herkesi koşulsuz sevin! Ne yazık ki koşulsuz olarak sevmek hiç öğretilmedi bizlere. Koşulsuz sevgi nedir?
“Duygusal programımın -bağımlılıklarımın- yapmanı istediği şeyleri yaparsan seni sevebilirim” değildir. Sadece sevgidir.
Sadece “orada olduğun için seni seviyorum. Hayatımın şimdiliğinin bir parçası olduğun için seni seviyorum.
Bedenlerimiz ve düşüncelerimiz farklı olsa da bilinç düzeyinde insan olarak birbirimize benzer olduğumuz için seni seviyorum. Biz bir bütünüz (Biriz).
Gerçek sevgi birini kabullenmektir. Tamamen ve koşulsuz olarak! Dünya’yı onun gözüyle görmektir. Ne yaşıyorsa -ne hissediyorsa- yaşamımızın bir bölümünde biz de oradaydık, biz de aynı şeyleri yaşadık ve hissettik.
Kendimizi sevmeyi de öğrenmemiz gerek -burada ve şimdi. Geçmişteki eylemlerimizin ne denli korkunç olduğunu düşünürsek düşünelim, hergün yaşamımızın yeniden başladığını hissetmemiz gereklidir. İnsan her yaşta sevgiye layıktır. Bir çocuk haylaz olabilir, fakat sevgiye layıktır. Ve düşük bilinç bağımlılıklarıyla programlandığımız sürece hepimiz çocuğuz. Onun için bağımlılıkların ürününü toplarken yaşadığımız melodramları kabullenmeliyiz. Bu da yaşamın ve gelişimin bir parçasıdır.
Kırılıp öfkelendiğimizde, kırıp öfkelendiğimiz kadar dünyaya acı ve ıstırap verirsiniz.
Şimdiye kadar bize, mutluluğun, insanları ve nesneleri isteklerimize tamamen uyacak şekilde düzenlemekte yattığı öğretildi (ama yanlıştı). İsteklerimiz onları tatmin etme yeteneğimize oranla öylesine hızlı çoğalırlar ki! Sevgi’yi Yaşama Sistemi’nde ise bir bağımlılık, tatmin edilmediğinde huzursuz ve mutsuz kılan herhangi bir arzudur. Yaşam, duygusal olarak rahatsız olduğunuz her seferinde, bir bağımlılıktan kurtulmanız için sizi uyarır.