Düşük benlik algısı eğitim başarısını da olumsuz etkiler. Zira düşük benlik algısının, öğrenmedeki katılım ilkesini engellediği bilinmektedir. Olumlu benlik algısına sahip çocuklar, diğer gruba kıyasla yüksek merak düzeyine sahiptirler. Bu onların katılımını sağlayan en önemli özelliktir.
Sayfa 57
Seçim
Prof.Dr Çiğdem Kağıtçıbaşı Türkiye deki aile ve toplum yapısı için Özerk ilsikisel benlik yapısına sahip insanlardan oluşan bir toplum der. Ne tam Avrupalı(özerk) ne tam Doğu(Asya-Geleneksel) ikisinin arası. Muhtemelen etrafınızda genel seçimlere gitmeyip sırf muhtarlık seçimleri için memlekete oy kullanmaya giden insanlar vardır etrafınızda ve yine yüksek bir ihtimal Pazar günü kim gidip oy kullanacak haftada bir gün iznimiz var onu da belediyeyi kim soyacak tartışması için harcayamam diyecek insan da vardır.
Ben yine %80 - %85 arası bir katılım bekliyorum. Türkiye standardı budur.
LodîSa
@Sabri56
·2mo
Sadece bir görüş!
Kanaatimce bu seçim ülke tarihinde katılımın en az olduğu seçimlerden biri olacaktır.
İnsanların hak hukuk adalete inancı kalmadı. Bundan dolayı gitmeyecek olanlar vardır. Bir de son zamanlarda tevhid inancına ters olduğunu düşünenler var. Oy kullanmanın şirk olduğunu düşünüp gitmeyenler de çok olacak. Benim bu konuda kendi fikrim yok. Yani şu doğru, şu yanlış diyebileceğim bir çıkarım yapamam. O sorumluluk biraz ağır ve ithamlı olur.
Allah doğru olanı ilham etsin...
3 Eylül 1950 tarihinde yapılan Belediye Başkanlığı seçimi ülke genelinde oldukça yüksek katılımlı (% 90) ve hareketli geçmiştir. Bazı yerlerde ise katılım oranı % 45-50 arasında kalmıştır. DP 600 belediyeden 560'nı yani% 93'nü kazanmış, Ekim'deki İl Genel Meclisi Seçimlerinde DP'liler, 67 İlin 55'ini kazanmıştır. Bu başarı üzerine Menderes şunu söylemiştir: "Türk milleti Halk Partisi'ni 14 Mayıs'ta iktidardan tasfiye etmişti; 3 Eylül'de muhalefetten tasfiye etti. "
Sayfa 102 - ATATÜRK ARAŞTIRMA MERKEZİ BAŞKANLIĞI YAYINLARIKitabı okudu
Okur olarak ona ne acıyoruz ne de onu suçluyoruz, aksine ona hayranlık duyuyoruz, cesaretini kıskanıyoruz ve mantığına hayran kalıyoruz.
Tolstoy Anna Karenina romanını yazmaya başlamadan önce Peter ve Great adlı tiyatro oyunu üzerine çalışıyordu. Ancak arkadaşına yazdığı bir mektupta seçtiği projenin zorluğundan ve ilerleme kaydedemediğinden yakınıyor. O günlerde komşusu Bibikov’un metres hayatı yaşadığı kadın, Bibikov’un başka bir kızla evlilik planları yaptığını öğrenince evden kaçar ve kendini trenin altına atarak intihar eder. Geride bıraktığı notta, “Katilim sensin,” diye yazar sevgilisine. Bu olay Tolstoy’u derinden etkilemiştir. Polis titizliğiyle konuyu araştırır, cesedi görür ve zavallı kadının yaşamını hayal etmeye başlar. Karısı Sofya güncesinde, kocasının yüksek sosyetede yolunu şaşırmış evli bir kadın tipi yarattığını, kadını suçlu değil de, acınacak halde göstermek istediğini yazıyor. Anna’nın suçlu mu yoksa acınacak halde olması mı daha kötü, bilemiyorum, ama okur olarak ona ne acıyoruz ne de onu suçluyoruz, aksine ona hayranlık duyuyoruz, cesaretini kıskanıyoruz ve mantığına hayran kalıyoruz. 
Lev Tolstoy
Ben mi katilim acaba?
Sakin, küçük, huzurlu bir İngiliz taşrasında yaşadığınızı düşünün. Burası o kadar küçük ki herkes her olayı anında duyup, yayabiliyor. İşte cinayetin işlendiği St. Mary Mead tam da böyle bir yer.
İnsanların birbirlerini tanıdıkları ve uzun süredir bir arada oldukları bu taşradaki Gossington Malikânesine ünlü film yıldızı Marina Gregg ve eşi taşınıyorlar. Çevrede büyük heyecan yaratan bu çiftimiz İlkyardım Birliği ve evlerine yeni taşınmaları şerefine bir davet veriyor ve bu davette St. Mary Mead'in sevilen sakini Heather Badcock zehirlenerek ölüyor. Yapılan araştırmalar Heather Badcock'un kadehine konulan yüksek doz antidepresan yüzünden öldüğünü gösteriyor. Polis ekipleri ve yerel halk Heather Badcock gibi çok sevilen bir kadının neden öldürüldüğünü anlamaya çalışırken, Gossington Malikânesinde cinayetler ard arda işlenmeye devam ediyor.
Beni sonuyla çook şaşırtan ve her zamanki gibi asla katili bulamadığım bir kitap oldu. Hiçbir polisiye kitapta asla katilleri bulamasamda okumayı bırakmayacağım gibi geliyor. Bir ara herkesten o kadar şüphelendimki kitabın son sayfasını açıp bakacak gibi oldum ama tuttum kendimi. O sıralarda katil ben bile olabilirdim. Ne diyelim daha? Gayet güzel, su gibi akıp giden bir Agatha Christie klasiği. Okuyun, okutturun efenim.
Agatha Christie 
Ve Ayna Kırıldı
