Duruş, kazan, ye, yedir; bir gönül ele getir,
Yüz Kâbe'den yeğrektir bir gönül ziyâreti.
Yunus Emre
Gönlümü alıp gitti, ne olduğumu bilmez hale geldim. Ben kendimi kaybettim, istediğim halde bulamam.
Buraya düşmanlık için gelmedim, İnsanları sevmek için geldim. Gönüller dost olan Allah'ın evidir. Gönüller yapmaya geldim.
Rivayet olunur ki, Şeyh Emrem Yunus Hazretleri, Tapduk Yunus'un halifesidir. Tapduk Yûnus Hazretleri'nin gözleri görmezdi ve ümmî idi. Tasavvuf ve bilgisinde devrinde benzeri yoktu. Emrem Yunus önceleri bilgin ve fazilet sahibi idi. Müftülük yapardı. Tevbesine sebep bu idi ki, Tapduk Yunus'un dervişlerinden birine bir fetvâ gerekti.
Yunus'un, Vilâyetnâme'de Hacı Bektaş-ı Velî'nin huzuruna gidişi anlatılırken şöyle deniliyor:
"Hacı Bektaşi Veli, Horasan diyârından Rûm'a gelip yerleştikten sonra veliliği ve kerâmetleri etrâfa yayıldı. Her taraftan mürid ve muhibler gelmeye, büyük meclisler kurulmaya başlandı. Fakir halli kimseler gelir, nasib alır
RENGİNE BOYANDIM, SOLMAZAM ARTIK!
Her şey O'ndan, O değil... Her şey kendi derecelerinde Gayr... Gayr, gölge gibi, ama gölge onu ifâde etmiyor; gayr, ne O, ne O değil... Al sana, "olacağını olmak" düşüncesinin, varoluşun hakikati, aşkın hakikati; "ben"den kurtulmak, ben deyişin mevzuunu kaybetmesi, kendinden geçmek hakikati, solmaz renk-geçmez ân'a varmanın hakikati... Al sana, sümüklü Yunus Emre severlerinin anlamadığı, onun, hürriyetin ve aşkın mutlak hâlini ifâdesi: "Rengine boyandım, solmazam artık!"
Sayfa 175 - 10.Levha, (Hepçilik ve Hiççilik), -Varoluşun Hakikati- İBDA Yayınları.Kitabı okudu
Ey çaresiz kişi! Ye ve yedir. Eksilirse Allah tamamlar. Bir gün tenin toprağa girer. Geriye kalan senin neyine?
Gece gündüz kaygı çekersin.Ne yapayım yoksulum dersin. O cömerttir, rızkını verir, kaygı çekmek senin neyine?
Allah gönderdi bizi, bu dünyayı görelim diye. Bu dünyanın kendisi bile kalıcı değil, o zaman mülke Süleyman olmanın ne anlamı var?
Bu dünya, yeşil ve kırmızılarla donanmış bir gelin gibidir. İnsan yeni geline bakmaya doyamaz.
Ey bana iyi diyen! Herkesten kötü benim. Alnımı ay, bu gözlerimi de yıldız sanırım.
Gelin dost olalım, işin kolay tarafını tutalım. Sevelim, sevilelim, dünya kimseye kalmaz.
Biz ne olduğunu bildiğimiz için, dünyanın hiçbir şeyine muhtaç değiliz. Arzumuz kendi isteklerimizden kaynaklanmıyor, sadece bir dünya gezintisindeyiz.
Hakk'ı uzakta arama, Hakk'ın durağı gönüldedir. Sen, senliği elden bırak, o tenden içeride olan candadır.
Kimi kadın, kimi erkek sever. Kimi mülk ve bark sever. Kimisi para, dükkan sever. Bu dünyanın durumu çeşit çeşittir.