Belki de onun bakışlarını ve yüzünü yüreğinin derinliklerine gömmeyi yeğliyordun; orada bir tapınak kurmuştun ve kaybının dayanılmazlığını o karanlık ve sessiz mekânda yaşıyordun.
Söylenmiş ya da söylenmemiş bir söz, fazladan bir bakış, eksik kalmış bir kucaklaşma ortak bir ilişkide bulunan her türlü sıradan anlaşmazlık- yıllar içinde içimizde barut tozu deposuna dönüşmüştü.
Ari'nin sözleri geliyordu aklıma: "Yasanın katılığı ve merhamet hep yan yana yürürler ama en önemli kararlarda üstünlük hep ikincisinindir çünkü bir annenin içi asla evladına kıyamaz."