[Nekrasov] Onunla birlikteyken ruhunun derinliklerinde kapalı kalmış, önemli yanlarıyla karşımda hep gizemli bir kişilik olarak belirdiği anlar olmuştur. Daha yaşamının başında yaralı bir yürek taşımıştı ve hiçbir zaman küllenmeyen bu yarası hayatı boyunca tutkuyla dolu acılı şiirlerinin kaynağı olmuştu.
Sayfa 1060 - Yapı Kredi Yayınları
Bir müzisyenin müzikal ifadeyi araması gibi, evrendeki müzik de ifade edilmeyi bekler.
Sayfa 149 - Klan yayınlarıKitabı okuyor
İçinde bir tek suret yaşayan yüreğe
yürek mi derler?
Bir tek yaprak veren dalın boynun burarlar,
Bir tek meyve veren dalı keserler..
İnsan dediğin bir buğday tarlası gibi olmalı,
Esti mi rüzgâr bir değil, milyonlar için esmeli,
Bir tek meyve veren dalı kesmeli.
İnsan dediğin derya misali,
Üstünde milyonlarca dalga,
İçinde kıyametler kopmalı.
İnsan dediğin derya misali,
Uçsuz bucaksız olmalı..
İşte ölümcül döllerinden bu iki ailenin
Doğar yıldızları sönük iki talihsiz sevgili,
Yürek parçalayan acı yazgılarıyla bu iki genç
Ölümleriyle toprağa gömer büyüklerin kinini.
Ölümle mühürlenen aşklarının izlediği seyir
Ve kimsenin değiştiremeyeceği, çocuklarının
Yok olmasıyla son bulan ana babaların öfkesi
Sayfa 1 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Sana tahsis ettik yürek denilen arsayı; koy in cin top oynasın; koy anılar cirit atsın.
“...Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır.
İçinde bir tek suret yaşayan yüreğe yürek mi derler
Bir tek yaprak veren dalın boynun burarlar
Bir tek meyve veren dalı keserler
İnsan dediğin bir buğday tarlası gibi olmalı
Esti mi rüzgar bir değil milyonlar için esmeli
Bir tek meyve veren dalı kesmeli
İnsan dediğin derya misali
Üstünde milyonlarca dalga
İçinde kıyametler kopmalı
İnsan dediğin derya misali
Uçsuz bucaksız olmalı.
Gel çıkalım sevgilim gel
Gel kurtaralım birler hanesinden
Çekelim gidelim bir uçtan uca
Açalım yüreğimizin kapılarını sonuna kadar
Sevelim sevelim sevelim
Sevebileceğimiz kadar...”
"Monptit, hayat budur işte. Hep gidem birileri olur. Ne yürek unutur ne özlemler ölür. Bunlar sevgimizde yaşamaya devam eder. Ama birileri, zamanı geldiğinde gitmek zorundadır."
Sayfa 255Kitabı okuyor
Sevgili Tanrım! Akıp gidiyor ırmak kendi tatlı keyfince.
Bu dünya daha güzel başka neyin sahibi?
Ruhsuzdur geçip giden bakmadan doya doya,
İhtişamı mest eden böyle bir manzaraya:
Sabahın görkemini tıpkı elbise gibi
Giyiniyor şimdi kent; sükun içinde, çıplak,
Gemi, kule ve kubbe, tapınak ve salonlar,
Hem yerde boydan boya hem ta göklere kadar,
Dupduru bir havada göz alıcı ve parlak.
Vadi, taş, tepeleri bu günden daha önce
Sabahla daha güzel yıkamış değildi nur.
Ne gördüm ne hissettim böyle derin bir huzur,
Akıp gidiyor ırmak kendi tatlı keyfince.
Sevgili Tanrım! Her ev uykuda olsa gerek,
Kıpırtısız yatıyor ve o muazzam yürek.
Sayfa 55 - Vakıfbank kültür yayınlarıKitabı okuyor
Sevmek
Güzel meslek
Ama zor
Can dayanıyor
Dayanmasına
Ama yürek
Gitti gidecek
“Çünkü çocuğunu kaybeden bir anne için yaşanan her yeni gün ilk gün gibidir. Bu acı hiç yaşlanmaz. Yas giysileri yıpranıp ağarsa da, yürek hep karanlıkta kalır.”
Sayfa 364Kitabı okuyor
Bir Beyaz Dilekçe... Altına imzamı atarım..
Bir beyaz dilekçedir Sana her yakarışım,
İmanımla amelim, hem perdem, hem nakışım.
Çalı bile, kendine sığınan kuşu itmez,
Sen Gafur'sun, Aziz'sin, Senin keremin bitmez!
Geldim işte kapına, kul senden ırak olmaz
Sana adanmamışsa, yürek de yürek olmaz!
Her Müslüman bir kartal, vurulur da pes etmez,
Oruçtan tat alanlar kemik peşinde
yürek kendini tanır
pencereyi kapama
gök dolabilir içeri
sen neyi görebilirsin
ıslak bir bulutun ağışını mı
pencereyi kapama
kuş dolabilir içeri
sen neyi taşıyabilirsin
kırık bir dalın yükünü mü
Pencereyi aç
Soluğun çıksın dışarı
sen büyütmedin mi ciğerinde onu
Kokusu hayatı yıkasın diye
Pencereyi aç
Sesin sarsın dünyayı
Duyulur elbet ta ötelerden
Yürek kendini tanır
Pencere
pencereyi kapama,
gök dolabilir içeri…
sen neyi görebilirsin,
ıslak bir bulutun ağışını mı?
pencereyi kapama,
kuş dolabilir içeri…
sen neyi taşıyabilirsin?
kırık bir dalın yükünü mü?
Pencereyi aç,
soluğun çıksın dışarı,
sen büyütmedin mi ciğerinde onu,
Kokusu hayatı yıkasın diye?
Pencereyi aç,
sesin sarsın dünyayı,
duyulur elbet ta ötelerden,
Yürek kendini tanır…
Arkadaş Zekai Özger