Ruhun hangisi?
Ebu Bekir gibi elmas ruhlu olup, iyilik denizinde salınmak mı? Yoksa Ebu Cehil gibi kömür ruhlu olup, rutubetli karanlıklarda nefessiz yaşamak mı? Elmas ruha sahip olmak, kömür karası yürek taşımaktan milyonlarca kez iyi iken neden hep karanlık taraftayız? Doğru tarafta olabilmek, kalabilmek temennisi ile… 
Gül Kokulu Resulden Mucizeler
Yuva’mın bebeği çıktı. O kadar güzel olmuş ki Gerçekten her detayıyla tam bir yolculuk hikayesi gibi duruyorr. Evrenini de tam olarak yansıttığını düşünüyorum Damla’mın kitap hakkında paylaştığı resim ve videolardan yola çıkarak. 🩵⚔️
Akıl, yürek ve tenle birbirine bağlanan varlıklar, on sözcüklük bir telgrafın büyük harflerinde o eski birlikteliğin işaretlerini arayacak hale geldiler. Ve bir telgrafta kullanılabilecek kalıplar çabuk tüketildiğinden uzun, ortak yaşamlar ya da acılı tutkular çok geçmeden, ‘İyiyim. Seni düşünüyorum. Sevgiler’ türünden belli aralıklarla yinelenen hazır kalıplarla özetlenir oldu.
Sayfa 74
Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan son kuvvetin bir feryadıdır. Ağlayamadığımız zamanlar, bizde o kuvvetin mahvolduğu vakitlerdir ki, onun yerini alan dokunaklı bir sessizlik en şiddetli acıyla dökülen gözyaşlarından daha yürek sızlatıcıdır.
Sayfa 17Kitabı okudu
Bir yürek üşümüş
Kapamış kapılarını,
Onarmak zordur.
Sayfa 80Kitabı okudu
Kendi kendime, bundan sonra herkese elimden geldiği kadar yardım edeceğimi tekrarlıyordum. Bir daha uyuşukluk ve ilgisizliğe düşmeyecektim. Kendimden vererek zihinsel yeteneklerimi geliştirecek, herkese kardeş gibi davranarak kendimi zenginleştirecektim. Herkese acıyacak ve başkalarının acılarını anlayacaktım. Beni bile şaşırtan bu değişim, istemeden incittigim hasta kıza minnet duymama neden oluyordu. Onun acıları bana merhametin gizemli yaratıcılığını öğretmişti.
Sayfa 79
