Bazı sonlar başlangıçtır aslında. Bitti dediğin yerde başlar hayat. Emily ve Arthur için de bu böyle oldu.
Bir dönem kurgusu, büyük bir malikânenin soğuk duvarları arkasında yaşanan duygu dolu anlar.
Yatalak bir kardeşi olan Emily, kardeşine karşı olan sevgi ve sorumluluk duygusuyla katlanıyor bir çok şeye.
Çalıştığı malikânenin şefkatli efendileri taşınınca ,yerine gelen ailede o şefkati bulmak çok zor olacaktı.
Evin yeni hanımı soğuk ve sorunlu, ama yeni efendisi Arthur o soğuk duvarlardan ve insanlardan daha farklı, Emily onun için ilk başlarda şefkate muhtaç bir kızdı kardeşiyle beraber.
Ama bir zaman sonra ,emilimin güzelliği ve yüreği karşısında dayana bilecekmiydi Arthur...
Her iki şefkate ,sevgiye hasret yürek kaçtı birbirinden , Emily daha fazla bu acıya dayanamayıp gitti uzaklara, Arthur o gidince anladı nasıl bir yürek yangınının içine düştüğünü... İşte burda herşey bitti zannedildi. Ve sonrası ... Sonrası tabiki kitabımızda ...
Romantizm edebiyatında etkili bir kalem, klasikler arasında yerini alabilecek bir roman, Bronte kardeşleri ve hatta Sarah jıo kalemini anımsattı bana . Okumanın verdiği büyük bir keyif ile ayrılıyor insan bu okuma serüveninden.
Duygu yoğunluğu oldukça yüksek, masalsı bir kurgu , muazzam bir anlatım dili. Tavsiyemdir okuyun #fadiktavsiyesi 
Yağmur Kutsal
. . Sözcükler , Jean Paul Sartre . .
