Gündüzün rengine benzemez gecenin rengi. Rüzgarı üşütür, karanlığı korkutur. Fakat özeldir geceler. Rüzgarı da özeldir. Karanlığı da özeldir. Herkese göstermez kendini. Görmek isteyen fedakarlık yapması lazım. Üşümesi lazım, korkması lazım. Ancak ondan sonra özel olana ulaşırsın. Sonra sırdaş olursun geceyle. Hüznünü paylaşırsın hepten sessizliğe gömülür gece. Seni dinler cevap vermez ama. Sonra yıldızlarını sunar sana, bir kere gecenin bağrına girdi miydin bundan sonra sadakatle seni bekler her gün.
Gitmesen de bekler...
Geceleri seviyorum...