Çünkü bu ülkede yalnız darkafalılık ve çaresizlik ve acemilik korunur ve her zaman korunacaktır ve bu devlette sadece yeteneksiz ve gereksiz olana bütün araçların akıtıldığı kesindir. Bu durumu her gün yüzlerce örnekte görüyoruz.
..Bir an sonra hakkın da konuştuğumuz kişinin içinde bulunduğu duruma düşüp düşmeyeceğimizden emin değiliz ve düşüncemizin ve tartışmamızın nesnesi olan kişinin durumuna.
Bir şey yaparsak, o şeyi neden yaptığımızı derinlemesine düşünmemeliyiz, diyor Oehler, çünkü o zaman birdenbire bizim için bir şey yapmak olanaksızlaşır. Yaptığımızı, düşüncemizin nesnesi haline getiremeyiz, çünkü o zaman önce ölümcül kuşkuya kapılırız, sonunda da ölümcül umutsuzluğa.
İnsanlar çaresizlikleriyle yoğrulan alçaklıkları içinde kendi kendilerine yaşamlarına sahip olmak istediklerini telkin ederler, oysa gerçekte hiçbir zaman yaşamlarına sahip olmak istemezler..
..En kısa zamanda her şeyin çekilmez ve dehşet verici olduğunu söylemek zorundayız.
2001 yılı Ekim ayında kız kardeşim çok hastalandı, mide spazmları vardı, dolaşmakta zorlanıyordu, yürümek ise baş- lı başına bir sorundu. Sadece yataktan kalkması bile onu tü- ketiyordu, o kadar çok ağrısı vardı. 2002 yılı Mart ayında bi- yopsiler alındı, ve 24 değişik ilaç almaya başladı. Doktorlar kendisinde ne olduğunu bulamıyorlardı. O kadar
