İnsanların yaşamasında önemli olan, ayrıntılar değil mi? Ayrıntısız yaşayan yalnız bitkiler. Azotlu, sulu, klorofilli, güneş ışıklı bir yaşama. Biraz da hayvanlar. At, aşacağı kısrak topalmış, kemikliymiş aldırmaz. Gene de yem yediği ahırın, çifte koşulduğu tarlanın yolunu ayırır. Köpekler, görmeğe alışmadıkları bir çeşit giysi giymiş insana havlarlar. Ya insanlar? Onların yaşamasında her şey ayrıntı. Önemli olan yemek değil, yenecek yemeğin çeşididir; giysi değil, giysinin çeşidi; ayakkabının çeşidi. Günlerin adı bile... Belli günlerde belli yaşamaları vardır. Pazar günleri pazarlık yaşamalarını kuşanırlar, çarşambaları çarşambalık! Hep ayrıntılar!
birinci bab: şivekârın çıktığıdır
Ok değerse bir kuşun ancak kalbine değer
Bunu bilmeyecek ne var?
Sayfa 92 - Tiyo YayınlarıKitabı okudu
-niye ayırmak istediler abi?
-bilmem.(düşündü.) belki sonuna dek gitmekten korkuyorlardır; sonunu görmekten.
Parası olanın ırzı da tamam, namusu da!
Sayfa 118Kitabı okudu
Ellerini göğsünde, karnında, bacaklarında gezdirirdi. Bedenin dayanma gücünü zorlamak da bir çeşit kendini öldürmek değil miydi?
Sayfa 100 - Yapı kredi YayınlarıKitabı okudu
Hepimiz korkağız. Korktuğumuz için severiz; korktuğumuz için yaşarız; korku yüzünden öldürürüz. En kötüsü kısa sıkıntılardan korkarız.
Böyle içten yalnız çocuklar gülebilir. Bir de deliler...
"Ne ölüyüm , ne sağım."
Sayfa 97 - Yapı kredi YayınlarıKitabı okudu
Yeryüzünde canlı kalmanın birtakım suç işlemeden olmayacağını bilmeyen, kendilerini suçsuz sanan insanlardan çekiniyor, utanıyordu.
Sayfa 96 - Yapı kredi YayınlarıKitabı okudu
Sonra bu fakir işçilere köpek muamelesini yapmaya neden lüzum görüyorlardı? Evet, Allah onları bir kere fıkara yaratmıştı, bunda kimsenin kabahati yoktu, fakat onlar böyle yaratılmışlar diye niçin tepelerine binmeli, onları adam yerine koymaktan niçin çekinmeliydi? Ya Allah bu ağaları ve ağazadeleri de fıkara yaratsaydı? O zaman kendilerine aynı muamelenin yapılmasını isteyecekler miydi?
Sayfa 23Kitabı okuyor
