Süleyman bin Abdülmelik der ki:
Nefis yemekler yedim, çok güzel elbiseler giydim. Güzel
atlara bindim. Hep iyi ve güzel şeylerin tadını aldım.
Lakin âlemde sadık bir dost gibi aziz ve leziz bir şey bulmadım.
Her şeyin tadı bir süre sonra kayboldu, yalnız
iyi bir dostun lezzeti baki kaldı.