Frodo’nun göremediği birine elf dilinde sözler söylemekteydi. Arwen vanimelda, namarie! dedi, sonra derin bir nefes aldı, daldığı düşüncelerden sıynhp Frodo’ya baktı ve gülümsedi.“Yeryüzünde elf diyarının kalbi burası,” dedi, “ve eğer seninle benim hâlâ aşmamız gereken o karanlık yolların gerisinde bir ışık yoksa, benim kalbim de hep burada kalacak. Haydi gel!” Frodo’nun elini tutup Cerin Amroth tepesinden aynldı ve bir daha yaşayan bir insan olarak oraya dönmedi.
“Orası Güney Kuyutorman’ın istihkâmı,” dedi Haldir
“Ağaçlann birbirle-riyle çekiştiği, dallanmn çürüyüp solduğu kara bir çam ormanına bürünmüş. Tam ortada tU§lık bir tepede, Düşman’ın uzun vakit gizlice kendine mesken tuttuğu Dol Guldur vardır. Şimdi oraya üstelik yedi kat daha güçlü olarak yeniden yerleştiklerinden korkuyoruz. Son zamanlarda sık sık kara bir bulut çöküyor üzerine. Bu yüksek noktada, karşı karşıya gelmiş olan bu iki gücü görebilirsiniz; artık durmaksızın zihinlerini çatıştırmaktalar; fakat ışık karanlığın ta kalbine kadar sızsa da, kendi sım hâlâ emniyette. Şimdilik öyle.”
“Elflerin gönlünde tek ayla yıldızlara yer olduğunu sanırdım: Fakat bu, bugüne kadar duyduğum her şeyden daha Elfçe. Sanki bir şarkının içindeymişim gibi geliyor bana, bilmem anlatabiliyor muyum.”
“Aynca,” dedi Haldir, “Galadhrim Beyi ile Hanımı‘ndan da haber getirdiler. Hepiniz özgürce yürüyebileceksiniz, cüce Gimli bile. Hamm, Grup’unuz-daki herkesin kim ve ne olduğunu biliyormuş anlaşılan. Belki de Aynkvadi’ den yeni haberler gelmiştir.”
Önce Gimli’nin gözündeki bağı çıkarttı. “Affınızı rica ederim!” dedi, yere kadar eğilerek. “Artık bize dostça gözlerle bakınız! Bakıp da mutlu olunuz, çünkü Durin Günleri’nden beri Lorien Naith’ini gören ilk cüce sizsiniz!”
Yol karardığında yolunu ayırana dost denmez.
Sayfa 325 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
Yine de, belki ölüm başına gelebilecek diğer şeylerden daha iyiydi.
Sayfa 282 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
Her şeye hazır hissediyorum kendimi.
Sayfa 277 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
Fakat her zaman eğlenceye vaktim olmuyor.
Sayfa 269 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
“İşte Nimrodel!” dedi Legolas.
“Bu dere ha^nda Orman Elfleri bir sürü şarkılar yakmışlardı; biz de hâlâ bunları Kuzey’de söyleyip çağlayanlarındaki gökkuşaklanm, köpükleri içinde yüzen altın çiçeklerini hatırlarız. Artık her şey karanlık, Nimrodel Köprüsü de yıkıldı. Ayaklaımı suya sokacağım, çünkü bu suyun yorgunluğu aldığım söylerler.”
“Kaçın aptallar!” diye bağırdı ve gözden kayboldu.
GandalfKitabı okuyor