“Sen olan bu şatoya çöl diyeceğim,
Bu sese gece, yüzüne yokluk,
Ve sen bu kısır yeryüzüne düştüğünde
Hiçlik diyeceğim seni taşıyan şimşeğe…”
Yves Bonnefoy
"Derin ışığın görünmek için
Geceyle kırılmış ve çatlamış bir toprağa ihtiyacı var
Karanlık bir odundan coşup yükselir alev
Söze bile bir madde gerekir,
Her çeşit şarkının ötesinde durgun bir kıyı.
Senin yaşamak için ölümü aşman gerekecek,
En saf varoluş saçılmış bir kan’dır."
Sayfa 24 - Kavram Yayınları, Çeviren: Ahmet Soysal, Birinci Basım: Nisan 1995Kitabı okudu