bi' otogarda bin kez baktım ayak bastığın betonlara. yerleri okşadım. ana avrat sövdüğüm şehrin kapısında yattım. insanları izledim, renkli gözlü kadınları. yaşıtın oğlanları. belki bi' yerde bi' zaman avucun değmiştir diye saçlarına kirli çocukları. dedim seninle bu allahsız kitapsız betondan kentte nefes alamamak da lütuftur. dedim sevde, sen sus gülüm. sen sus ki inansın sana. sen yut ki feda olacaksa da dik olsun başın. kim ölmüş yalandan. bak, omurgama saplanan gerçeğe bak. bak. yeter bi' kez bak. bak bana. buradayım ben. sesin yükselince kapı arkasına saklananım. yüzün gülünce donup kalanım. kesilen parmağındaki kanım ben. akanım. sana bi' kez dokunamayan, sana bi' kez bakamayan, bunları zaten istemeyen ki hakkı da olmayan ama her defasında sana koşanım. benim senin yüzünden kendime savaşım. etimden sıyrılanım artık ne olur bana bak. benim döküldüğüm şu kaldırıma bak. neden. neden ben buyum, neden ben ne olursam olayım hiçten bir adım öteye yok yolum.
Kuzey'den ne haberler var, Rohan Süvarileri?
"Bir söz söylenmeden, bir komut haykırılmadan, aniden durdu Süvariler. Mızrakları bir orman gibi yabancılara çevrilmişti; atlıların bazılarının elinde yayları vardı ve oklarını kirişe geçirmişlerdi bile. Sonra içlerinden biri ileri doğru sürdü atını. Uzun boylu, diğerlerinden daha uzun boylu bir adamdı; miğferinde at kılından beyaz bir sorguç
Anıtkabir'in Ötesi Atatürk'ün Mezar Mimarisi Ulusal Benliğin İnşası ve SürdürülmesiChristopher S. Wilson · Koç Üniversitesi Yayınları · 01 okunma
Sessizliğin Huzurunda
youtu.be/OZgMlf4iVNY?si=...
Hayatın telaşı içinde kaybolmak gerçekten artık çok kolay, ancak sessizliğin derinliklerinde gerçek bir huzur bulabiliriz. Belki de mutluluğun anahtarı, sade ve sessiz bir hayatta yatıyordur. Ne dersiniz?
Gürültünün ve karmaşanın ortasında sessizliği bulmak, içsel dengemizi ve huzurumuzu bulmamıza
BAKSANA İŞTE
Kalbim huzursuzlaştı,
Neden ki bilemem.
Bir bakıp çıktı dost,
Nasıl geçti zaman?
Hiç bilemedim,
Anlamadan bir hâlde,
Allah'ın yanına vardım.
Satırlara, her şeye selâmı var...
Aşk mı yoksa hayaller mi daha güzel?
Küçük, utangaç ve ürkek bir kızken kimse hiç kimse anlamadı. Bana en yakın olan siz bile anlamadınız. Belki kendim bile anlamadım. Şimdi sık sık bunu düşünüyorum. Ve o zamanki kendimi anlamıyorum. Çünkü mucizelere inanan, gerçekliğin ilk nefesiyle uçup gidecek olan narin, küçük beyaz çiçeklere benzeyen düşleri olan bir kızın yüreğini kadınlar
