Aradan iki hafta daha geçti. İvan İlyiç artık kanepeden kalkamıyordu. Yatakta yatmak istemiyordu, kanepede yatıyordu. Çoğu zaman da yüzü duvara dönük yatıyor, sürekli aynı acıları çekiyor, hep aynı yanıtsız sorunun yanıtını bulmaya çalışıyordu. “Nedir bu? Gerçek olan ölüm müdür yoksa?” İçindeki ses yanıt veriyordu: “Evet, ölümdür.” “Bunca acılar niçin öyleyse?” Ses bir kez daha yanıt veriyordu: “İşte öyle... Bir nedeni yok.” Konuşma burada bitiyordu, gerisi gelmiyordu.
Hiç de estetik olmayan görsellerle karşınızdayım. Taşınıyoruz.
İlk kitaplardan başladım. Zaman içinde bir hayli kitap toplamışız evimize. Elime aldığım her kitap bir milisaniyeliğine de olsa beni başka bir ana götürüyor.
Annemin genç kızlığında İsmet Özel’e, Rasim Özdenören’e imzalattığı neredeyse o her yeri çizili kitaplar. Annemin ben 10
Para Hırsı Yüzünden Yok Olan Hayatlar
Bugün 
Honore de Balzac'ın kısa; ama çok anlamlı bir hikâyesinden bahsetmek istiyorum: 
Efendi Cornelius. Honore de Balzac bu öyküsünde 19. yüzyıl insanını eleştiriyor. İnsanlık Komedyası eserinin felsefi inceleme bölümünde yer alan bu öyküde insan olmanın acıklı hikâyesi ele alınıyor. Kral’ın haznedarı olan Efendi Cornelius’un kendinden çok değer verdiği hazinesinin çalınması
Ve elbette öylelerine bahşedilir büyüyüp yine sıradan aileler kurmak; gelecekte her şeyin kolayca cık oluverdi kendine en uygun insanı elinle koymuş gibi bulabilirsin kendine en uygun insanla üç aya kalmaz nişanlanabilir kendine en uygun insanla altı ay sonra evlenebilir iki yıl içinde de dünyanın en güzel kız çocuğunu doğurabilirsin akıl sır
Sayfa 45Kitabı okuyor
“Hayatta en önemli olan şeylerin sevgi, minnettarlık ve bağışlama olduğunu düşündüğümü söylemek istiyorum. Sevgi, çünkü sevgi olmadan hayat nedir ki? Minnettarlık, çünkü annem bana her zaman minnet dolu olmamı öğretti. Ve teşekkür ederim dediğinde bu karşımdakini de mutlu eder. Ve bağışlama, çünkü hayat öfkeli olmak için çok kısa ve göz kamaştırıcı.”
Sayfa 326Kitabı okudu
Buradaki derin mana nedir çözemedim?
Babam beni “Oğlum” diye kucakladığı zaman, kendimi taçlı bir padişah sanırdım.
Bir Dava Adamının Notları 1
Yanıtlar
“Hepinizin yedi Ay’ı var.”
“Ay nedir ? diye soruyor boynu kırık bir kız.Kafatası çatlamış bir oğlanın elini tutuyor.
“Yedi Ay yedi gecedir.Yedi gün batımı.Bir hafta.Gereğinden fazla zaman.”
Sayfa 18 - Livera YayıneviKitabı okuyor
- Peki hakikat nedir o zaman?
- Öğrenmeye hazır mısın?
- Hazırım.
- Hiç kimse tam olarak hazır değildir. Hazır olup olmadığımızı hakikatle karşılaştığımızda anlarız ancak.
Sayfa 134
Sence en büyük zaman kaybı nedir ?
"Kendini başkalarıyla karşılaştırmak " dedi köstebek
BİR AVUÇ İNANAN İNSANLAR İNSANLIĞA ÖRNEKTİR .
🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲
Uzun Bir
Gecenin
Ardından
Dakyanustan
Allah 'u Teâlaya
Kaçan Gençler
Ashab-ı Kehf Kıssası
Ashâb-ı Kehf, putperest bir hükümdar olan Dakyanus devrinde Tarsus’da yaşamış, îman ve tevhîd mücâdelesi vermiş olan sâlih gençlerdir. Zalim kral Dakyanus'un Ashâb-ı Kehf'e karşı sunmuş olduğu puta tapma teklifine karşı
"Ama nedir günler, nedir aylar? Benim için bir önemi yok onların; mezarda olan için zaman anlamını kaybeder."
Sayfa 48Kitabı okuyor
Dolayısıyla bu evrenin bütünü kendine özgü bir surettir; Mutlak denizdir, sizle ben, güneşler ve yıldızlarız, geriye kalan her şey de denizin dalgaları. Peki dalgaları farklı kılan nedir? Yalnızca suret; ve o suret de zaman, mekan ve nedenselliktir ki hepsi bütünüyle dalganın biçimine bağımlıdır. Dalga gittiği anda onlar da kaybolur.
