Terminaller bir zamanlar kavuşma yerimdi şimdi ise veda.. İnsanın mutlu olduğu yer bir zaman sonra acı çektiği yere dönüşebiliyordu..
1500'lerde İngiltere'de insanların çoğu Haziran'da evleniyordu senelik banyolarını da Mayıs'da yapıyorlar, Haziran'da çok kötü kokmuyorlardı..
Ama yine de kokmaya başladıkları için gelinler vücutlarından çıkan kokuyu bastırmak amacıyla ellerinde bir buket çiçek taşıyordu..
Banyolar içi sıcak suyla doldurulmuş büyük bir
Sart (Sardes, Manisa)
"Sart, M.Ö. 1400'de kurulmuş bir kenttir. Dünyanın en eski kentleri arasında yer alan bu kentin halkı, her zaman şanlı geçmişiyle gurur duymuştur. M.Ö. 6. yüzyılda, kral Kroisos'un egemenliğinde Sart, Lidya'nın başkenti olmuştur. Kroisos, Sart çayında altınla karışmış gümüşü (elektrum) keşfettikten sonra, Sart'ın zenginliğini ve şanını duymayan kalmamıştır."
Sayfa 20Kitabı okudu
Dün akşam aldım seni yanıma; gücenikliğini aldım, vazgeçişini; karşılaştığımız günkü sesini; benim dönüp dönüp gidişlerimi, senin gittikçe bir kuyuya benzeyen suskunluğunu... Yolların kentten koptuğu bir uzaklığa varıp durdum. Sonra bir ağacın yalnızlığına oturdum. Üşüyen yerlerini aldım kirpiklerimin arasına. Sana dünyayı gösterdim uzaktan. Güneşin büyüsünü, taşların sesini; nasıl yer değiştirdiğini dağların. Onca çokluğuna karşı yıldızların yalnızlığından söz ettim. Hiçbir şeyin bize uzak olmadığından. İnsan sustuğu yerde yenilmez her zaman, dedim.
Sayfa 15Kitabı okudu
"Ben sonra eve dönmedim babacığım. Bazı durumlarda sana oranla biraz aşırı davrandım. Belki de kendime bu dünyada bir yer yapabilmek için, birçok düşüncemi 'kuvveden fiile' çıkarmaya çalışıyorum. Aslında sen böyle bir şeyi hiç düşünmedin; bununla birlikte, yeryüzünde senin kadar yer yaptığım da söylenemez. Bu yüzden sinirli, sabırsız ve hırçın oldum. Biliyorsun seninle de çok çatışırdım, kapıları filân vurup giderdim. Bana hep haksızlık yaptığın duygusu vardı içimde: Bence her zaman bana haksız yere söylenirdin...
Bugün, belki de sen artık öldüğün için, bana bir zamanlar haksızlık ettiğini düşünemiyorsam da, bana haksızlık edildiği düşüncesi içimde öylesine gelişti ki artık bütün dünyayı suçluyorum bu bakımdan. Bu bakımdan da istemediğim bir yerlere vardım, artık bütün dünyanın suratına çarpıp duruyorum kapıları."
Sayfa 179Kitabı okudu
