Dostoyevski der ki: "Sevmek, güzel birinde aşkı aramak değil; o kişide bilmediğin bir zamanın, beklenmedik bir anında kendini bulmaktır."
Sadece tiksiniyordum: insandan, tabiattan, eşyadan! (Okumadan ölmeyin)
"Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare, geniş bir ânın
Parçalanmaz akışında."
Gururla söyleyebilirim: "Bu dünyadan bir 
Ahmet Hamdi Tanpınar geçti ve ben onu okuma şerefine nail oldum." Bazı yazarlar vardır, geç tanırsın. Bazıları da vardır ki, geç tanımanın daha kötüsü: yanlış tanımak...
Geçtiğimiz yıllarda çok sevdiğim,
"Sevmek: güzel birinde aşkı aramak değil. O kişide, bilmediğin bir zamanın beklenmedik bir anında, kendini bulmaktır."🌾
~Dostoyevski~
Nedense çok kötü şeyler olduğunu düşünüyordum. Bu kadar gizem ve kasvetli bir hava olması normal değildi.
Çalışanlar hiçbir şey bilmeseler de sanki bir şeylerden korkuyor gibiydiler. Hepsinin rengi atıyordu ben gidince. Arada uğrayıp bir şey bulup bulamadıklarını soruyordum.
Cevap alamayacağımı anlayınca gitmeyi de bıraktım. Sanki bir efsane biliyorlarmış da bana anlatılmıyormuş gibi hissediyordum her seferinde. Bunları düşündüğümde yine sonuçsuzluk beni yormuştu artık.
Nereye bakacağımı, kime soracağımı bilmeden bir boşlukta sürüklenmek gibiydi.
Çevremdekilerin söylediği yoluna bak, geleceğin için uğraş demeleri de ayrıca moral bozucu etkenlerdendi. Bir insan nereden geldiğini, ailesini, geçmişini bilmek istemez miydi?
Ağaç kovuğundan çıkmadığıma göre bütün bu bilgiler mevcut ama sadece ben ulaşamıyordum.
Gerçekten boşlukta, hiçlikte kalıyordu insan.
Hayat herkese zor ama bana daha çok manasız geliyordu.
Bir hiçken neyin değeri olabilirdi ki. Ben sadece ben varım zamanın birinde dünyaya inmiş ve kaybolmuştu sanki.
#Kitaptan #Alıntı:
"Sevmek, güzel birinde aşkı aramak değil, O kişide bilmediğin bir zamanın beklenmedik bir anında kendini bulmaktır."
Dostoyevski
"Sevmek, güzel birinde aşkı aramak değil, o kişide bilmediğin bir zamanın beklenmedik bir anında kendini bulmaktır."
Yokuş
Çok geçmeden sol gözüm duvara saplı olan iğneyi fark ediyor. Bir zaman önce duvarın en yumuşak yerine ona acı vermek için saplamış olmalıydım. Tek elimle ağzıma iyice bastırıp diğeriyle onu duvardan çıkarıyorum. Şimdi hızlıca ağzımı dikebileceğim bir şeyler bulmalıyım. İlk gördüğüm şeyse iki duvarın kesiştiği yerde kuruyup kalmış bir kelime. Zamanın birinde defterin içinden yanlışlıkla düşüp duvarların arasında sıkışıp kalmıştı. İlk başta ona ne yapacağımı bulamamış, daha sonra da sıkılmasın diye sürekli okumuştum. Fakat tekrar tekrar okunmaktan dolayı anlamını kaybetmeye başladığı için bunu yapmayı bırakmış, ona yepyeni bir anlam vermeyi denemiştim. Farklı bir şeyi ifade etmekse onu oldukça heyecanlandırmış, verdiğim anlamı üzerinden attıktan sonra hemen yeni bir anlam vermemi istemişti.
İYİ GECELER :)
Zamanın birinde bir memlekette, ağzından küfür eksik olmayan bir adam yaşarmış. Nerde hoşuna gitmeyen bir durum görse basarmış küfrü. Memleketin en küfürbaz adamı olarak nam salmış tabi. Herif bu kötü namından rahatsızlık duymaya başlamış; fakat küfretme alışkanlığından da bir türlü vazgeçemiyormuş. Gitmiş bir tekkeye. Şeyh efendiden derdine
Sayfa 172 - Hah ha, hah ha :DKitabı okudu
