Kalanın toprağıdır dünya.
Örter üstünü, alır içine.
Her bakış eritir kalanı
Her söz cehennemdir.
Geçit yoktur başka zamana
Bu zaman vardır.
Bu ve şimdi,
Ne altın, ne zümrütün değeri yoktur.
Paha biçilmez
Vermez zamanın,
Kısıtlı degerini.
Günümüzde sadece paranın değeri azalmadı; zamanın değeri de azaldı. Eskinin 15 dakikaları daha değerliydi, şimdiyse sevim gücümüz düştü.
Jean Ski
Ne yazık ki dilimize ve kültürümüze de yerleşmiş olan " Zamane çocuğu, zaman öldürmek, zamanım yok, zaman çok kötü, zaman sana uymazsa sen zamana uy! Şeklindeki söylemler, aslında zamana nasıl baktığımızın birer göstergesidir. Halbuki değeri bilindiği ve değerlendirildiği müddetçe zaman daima iyidir, mübarektir..
Sayfa 301 - Takdim YayınlarıKitabı okudu
Gelsin, hayat bildiği gibi gelsin
İşimiz bu, yaşamak
Unuttum bildiğimi doğarken
Umudum, ölmeden hatırlamak
Birer birer kayıp gider de her bir sevilen
Yenisi gelmez, eline geçmez hele ki değeri hiç bilinmeyen
Yürekte varsa sevgiden de ötesi
Sen ağlasan da boş
Işık da yaksan nafile, odan karanlık, hep loş
Hayatın emri hep koş
Bayağı bir bekledim
"Bay insan -siz, şimdi burada, gözümün önünde- büyük ve korkunç bir gerçeği dile getirdiniz. İnsanlar geleceği düşünüyor, gelecek için yaşıyor, bugünü sürekli gelecek yarınlara adıyorlar. Her insan salt öngördüğü, beklediği ve umduğu için yaşıyor. İnsanlar her âna, şu ânın bir sonraki ânı, her saatin bir sonraki saati, her günün bir sonraki günü getireceğini bildiği için değer verirler sadece ve tüm yaşamlarını buna göre ayarlarlar. Bütün hayatı hayallerden, ideallerden, planlardan, bekleyişlerden meydana gelir; şimdiki zamanın tümü, geleceğinin etrafındaki düşüncelerden ibarettir. Var olan, şimdiki zamanda olan her şey bize zor, zavallı, yetersiz, düşük kalitede görünür ve biz bu şimdinin sadece bir önsöz, gelecekteki bir romanın uzun ve sıkıcı bir ön sözü olduğunu düşünerek kendimizi sadece avuturuz. Bütün insanlar, bilseler de bilmeseler de, bu inanç için yaşarlar. Eğer aniden onlara bir saat sonra hepsinin ölmek zorunda olduğu söylenseydi, yapıyor oldukları ve yaptıkları hiçbir şeyin onlar için bir zevki, bir tadı, bir değeri olmazdı. Şimdiki gerçeklik gelecek aynası olmadan rezil, pis, anlamsız olurdu. Rövanşları, zaferleri, yükselişleri, terfileri ve zamları, istilaları ve unutuluşları ümit ettiren yarın olmasaydı, insanlar daha fazla yaşamaya razı olmazlardı. Yarının uzak kokusu olmasaydı, bugünün kara ekmeğini yemek istemezlerdi."
Sayfa 69 - Monokl EdebiyatKitabı okudu
