İnsanlık şunu anlasa köle olmazlardı
Kritik bir süratin ötsinde, hiçkimse zamanı, başkalarını onu kaybetmeye zorlamaksızın kurtaramaz. Daha süratli giden bir ta şıtta koltuk sahibi olduğunu iddia eden bir şahıs, zamanın, daha yavaş olan bir araçta bulunan yolcununkine göre daha değerli ol duğunu vurgular. Belli bir süratin ötesinde yolcular, diğer insan ların zamanının tüketicileri haline gelir ve hızlanan araçlar, hayat süresinin bir net transferini gerçekleştirmenin vasıtaları olurlar. Transfer derecesi, hız miktarıyla ölçülür. Bu zaman gaspı, geride bırakılan kimselere zarar vermektedir; ve bu insanlar çoğunluğu oluşturduğu için, bu durum, böbrek diyalizini veya organ naklini tayin eden bir lotaryadan çok daha genel karakteri sahip ahla ki konuları gündeme getirmektedir.
Belirli bir hızdan sonra, motorlu taşıtlar, ancak kendilerinin kapatılabileceği uzaklıkta mesafeler yaratırlar. Onlar bu mesafe leri herkes için açarlar, fakat sadece birkaç kişi için kapatırlar.
Olurum (C.)
Kendime gece olsamda sana gündüz olurum
Ateşim bedenimi yaksada sana meltem olurum
Ruhum çöle dönsede sana orman olurum
Seni üzeceğime bil ki toprak olurum
Bir damla gözyaşın o toprağa düşse yeşerir ağaç olurum
Belki bir kuş konar ona yuva olurum
Ben olamadığım herşeyi senle olurum
Zamanın ötesinde belki bir olurum.
Belki işte o zaman tam olurum.
İnsanlar genellikle dertlerinden kurtulmak için geleceğe kaçar; zamanın yoluna düşsel bir çizgi çeker, bu çizginin ötesinde o anki dert ve sıkıntılarının sona ereceğini sanırlar.
Sayfa 179
Ben bu kulakların anlayabileceği bir ağız değilim, yıldızlarla konuşmayı tercih ederim; onların sessizliğinde, kendi gerçeğimi bulurum ve ruhumun derinliklerindeki sükûnete sığınırım, çünkü orada sonsuzluğun izleri vardır ve her biri bana hayatın sırrını fısıldar, böylece ruhumun derinliklerinde sonsuzluğa doğru yolculuğa çıkarım, kendi içsel dünyamda kaybolup giderim, zamanın ötesinde var olan bir huzur bulurum….
